Analyse Armand Sag: aardgas een game changer in Turkije

Buitenland21 nov 2021, 1:00
Vanaf vandaag produceert Turkije maar liefst 650.000 m3 aan aardgas uit de drie bronnen die Turkse sonarschepen in de afgelopen periode in de Zwarte Zee hebben gevonden. Dat maakte de Turkse Minister van Natuurlijke Bronnen en Energie, Fatih Dönmez, bekend op zijn Twitter met een filmpje van 21 seconden.[1] In totaal gaat het om een aangetroffen aardgasbron van 540 miljard m3 wat onderverdeeld is in drie subbronnen.[2]
Turkije lijkt het geld zelfs breed en cultureel te investeren met veel nadruk op historische archeologische opgravingen, zoals in Kütahya waar een beeld van de Griekse godin Afrodite is gevonden van ruim 5000 jaar oud.[3] Het zorgt tegelijkertijd voor de enorme populariteit van president Erdoğan omdat hij vooral investeert in binnenlandse projecten die direct zichtbaar zijn en de status van Turkije opkrikken op internationaal niveau. Dit ontgaat ook de Balkan-landen niet waar de Bosnisch-Servische leider Milorad Dodik de Turkse invloed in de regio verwelkomt.[4]
Dit geeft president Erdoğan intern ook weer de kracht om de problemen aan te gaan, in het bijzonder de dalende koers van de Turkse Lira.[5] Hiernaast stijgt ook de prijs van de goudreserves van Turkije, wat de situatie economisch gezien moeilijker maakt voor Turkse handel met het buitenland.[6] Erdoğan stelt dat dit komt door de buitenlandse grootmachten die de Turkse (groeiende) economie willen ontwrichten.[7] Als reactie hierop treedt Turkije strenger op tegen vermoedelijke buitenlandse diplomaten die als spion fungeren. Na spionnen uit Iran, zijn ook drie Israëliërs onlangs opgepakt.[8] Zij zouden foto’s hebben gemaakt van gevoelige staatsgebouwen wat alle alarmbellen deed rinkelen bij de Turkse inlichtingendienst.[9]
Een andere verdienste van de aardgasinkomsten, is ook dat Erdoğan de belastingen kan verlagen. Zo zijn er voor het budget van komend jaar (2022) ruim 64 miljard Turkse Lira aan belastingkwijtscheldingen.[10] Voor 2023, het jaar dat de Republiek Turkije 100 jaar bestaat, heeft Erdoğan meer goed nieuws aangekondigd.[11] Dit valt niet alleen goed bij de Turkse bevolking, maar maakt ook de stijgende autobrandstofprijzen deels goed.[12] Mede hierdoor blijft de steun voor Erdoğan’s AKP stabiel op 36,4% van de stemmen, volgens een recente enquête.[13] Dit lijkt Erdoğan ook weer genoeg achterban op te leveren om zonder coalitie een regering te vormen.[14]
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!
De enige twee factoren die nu nog roet in eten kunnen gooien voor Erdoğan, zijn primair de natuurlijke rampen in Turkije met in het bijzonder de toenemende aardbevingen in de miljoenenstad İstanbul.[15] Experts roepen namelijk al geruime tijd dat Turkije hierop niet voldoende voorbereid is.[16] Aan de andere kant komt er vanuit onverwachte hoek veel kritiek op president Erdoğan, nu maffiabaas Sedat Peker beweert regelmatig door Erdoğan te zijn ingehuurd om zijn vieze karweitjes op te lossen.[17] Het is dus afwachten of Erdoğan ook deze hindernissen kan overwinnen.
Armand Sag (Utrecht, 1984) studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht. Daarnaast studeerde hij Turkologie (minor) en Internationale Betrekkingen (master) aan de Universiteit Utrecht. Hij is momenteel bezig met zijn proefschrift “Historiography and nation-building in modern Turkey” ter verkrijging van de graad van doctor (Ph.D.) terwijl hij werkt als senior onderzoeker bij het Instituut voor Turkse Studies in Utrecht. In dat kader zijn al verscheidene publicaties van zijn hand verschenen: Historie en Meer: Overpeinzingen van een historicus (2011), Omwentelingen in het Midden-Oosten: Perceptie en Gevolgen (2012; als co-auteur), Leergrammatica van het Turkije-Turks: Antwoorden (2013), Nation-building and historiography in modern Turkey: Anatolia, the Balkan and geographical emphasis (2015), Erdoğan: Perceptie, Reflectie, Analyse (2017, als co-auteur) en nog vele andere publicaties.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten