Woonlasten exploderen: Nederlandse huiseigenaren weer de dupe

Laten we eens kijken naar de cijfers. De onroerendezaakbelasting (ozb) stijgt gemiddeld met 5,5%, ver boven de inflatie van 4,2% en ook aanzienlijk hoger dan de stijging van huizenprijzen. En wat dacht je van de woz-waarden? Die stijgen volgend jaar slechts met 3,4%, na een stijging van 16,4% dit jaar. Dus, terwijl de waarde van je huis nauwelijks toeneemt, trekt de gemeente wel een groter deel uit je portemonnee. Logisch toch?

En dan hebben we het nog niet eens over de stijgende premies voor (zorg)verzekeringen. De Nederlandse huiseigenaar wordt van alle kanten uitgeknepen. De beloofde koopkrachtstijging? Die smelt als sneeuw voor de zon onder de brandende zon van overheidshebzucht.

Dit is de zoveelste klap in het gezicht van de Nederlandse burger. Waarom moeten we steeds meer betalen, terwijl de diensten niet verbeteren? Waar gaat al dat geld naartoe? In tal van gemeenteraden, gedomineerd door de gevestigde kartelpartijen, is er sprake van een arrogante weigering om te verantwoorden waar het geld naartoe vloeit. Het lijkt wel of de gemeenten denken dat de portemonnees van de burgers bodemloze putten zijn.

Deze belastingverhogingen zijn niets minder dan een straf voor het hebben van een eigen woning. Het is een keiharde realiteit dat wonen in Nederland een luxe wordt die niet voor iedereen is weggelegd. En de lokale politiek? Die kijkt toe en vult vrolijk de gemeentekas, terwijl de burger krom ligt.

Het is tijd dat de Nederlandse huiseigenaren opstaan tegen deze onredelijke verhogingen. Waarom zouden we blijven betalen voor een overheid die er niet in slaagt om basisvoorzieningen te garanderen? In gemeenteland is er een trend om voorzieningen zoals zwembaden en bibliotheken te sluiten. Het is tijd voor een serieuze discussie over waar onze belastingcenten naartoe gaan en voor een overheid die haar burgers respecteert, in plaats van ze te zien als wandelende pinautomaten.