Vandaag is het 70 jaar geleden dat de dijken in Zuidwest Nederland doorbraken. 200.000 hectare landbouw grond werd overspoeld en
er kwamen bij de ramp, die we vandaag de dag kennen als de Watersnoodramp,
honderden mensen om het leven. Een mooi moment voor GroenLinks Kamerlid Suzanne
Kröger om zo’n herdenkingsdag als vandaag te misbruiken voor de klimaat agenda
van haar partij.
In de avond van 31 januari en de nacht van 1 februari 1953 trok
er een zware noordwesten storm over de Noordzee. Gezien de beperkte middelen
die toen beschikbaar waren werd het pas laat, of eigenlijk te laat, duidelijk
dat de storm grote gevolgen zou gaan hebben voor Zuidwest Nederland. Niet veel
later bleek dat ook het geval te zijn. Op verschillende plaatsen braken de
dijken door.
De storm bereikte in de nacht van 1
februari zijn hoogtepunt. Veel bewoners lagen gewoon te slapen en daardoor
werden waarschuwingen en de noodklokken niet gehoord. Daardoor werden veel
mensen in met name Zeeland verrast door het water. Communicatie was bijna niet
mogelijk en hele gebieden werden daardoor compleet afgesloten van de rest van
Nederland. Pas in de ochtend van 1 februari werd langzaam duidelijk wat er zich die
nacht had afgespeeld. De noodhulp kwam langzaam op gang en er waren in
Nederland op dat moment maar twee reddingsmaatschappijen. Al snel werd ook het
leger ingezet.
Het is dan ook buitengewoon smakeloos dat er politici zijn
die een dag als vandaag aangrijpen om de Watersnoodramp te misbruiken voor hun
eigen politieke doeleinden. Zo schreef GroenLinks Kamerlid Suzanne Kröger eerder
vandaag nog op Twitter dat klimaatactie van “het allergrootste belang” is. En dat
we de komende “70, 140 of 210 jaar” dreiging van water door klimaatverandering
zullen gaan zien.
Wat mevrouw Kröger blijkbaar niet weet, of niet wil weten, is
dat we na de watersnoodramp van 1953 veel progressie hebben gemaakt wat betreft
het versterken van de dijken maar ook kunnen we, in tegenstelling tot 70 jaar
geleden, veel beter het weer voorspellen.