Filmpje! Schrijfster Jolande Withuis: 'Woke is het nieuwe communisme'

"Waar ik veel last van heb, is van de intimidaties van 'woke' en dat soort... Dat ontzettend rechtlijnige, intimiderende, moreel superieure, politiekcorrecte, daar zie ik echt het oude communisme weer opleven," aldus Withuis.

In het rechtlijnige, "het andere mensen de les lezen, het weten hoe het allemaal zit," dat is allemaal gewoon communisme 2.0.

Wat haar daar aan stoort? "Het absolute, en de morele superioriteit. Het gelijk aan je kant. En niet alleen het gelijk, maar het morele gelijk ook."

Op de vraag of het haar belemmert in wat ze schrijft is haar antwoord duidelijk. "Nee, dat niet. Maar het is wel iets wat me enorm dwarszit."

Ja, gaat ze verder, "dat er weer mensen geïntimideerd worden om vrij te denken, omdat je iets fout kan zeggen" vindt ze vreselijk... en communistisch tot op het bot. "Dat is natuurlijk wat in het communisme heel erg was," legt ze dan ook uit. "De angst om iets te zeggen, en dat het dan niet volgens de leer precies klopte."

"Ik hou niet van het geselen van mensen alsof ze niet deugen, als ze niet activistisch zijn," gaat ze verder, waarbij ze natuurlijk duidelijk maakt dat ze vindt dat dit is hoe Niet-Deugers behandeld worden: ze worden publiekelijk gegeseld. En gossie, toen deed ze er nog een stapje bovenop, speciaal voor alle klimaatdrammers. "Ik vind activistische wetenschap ook afschuwelijk."

Oeps.

En dat is interessant. Want juist in het communisme was dat natuurlijk ook zo: wetenschap was activistisch tot op het bot. Dat gebeurt nu weer - wat wéér een overeenkomst is tussen Woke/Deugen aan de ene kant, en het oude communisme aan de andere.

Dit zijn van die enorm belangrijke interviews omdat dit soort vrouwen echt weten waar ze over spreken. Ze groeide op in een communistisch gezin. Toen ze vijf was 'wist' ze al dat zij en haar ouders voor de staat 'de vijand' waren. En de relatie met haar vader liep op een gegeven moment totaal spaak omdat zij zich van het communisme afkeerde. Dát kon haar vader niet tolereren. Een vrijdenker in de familie.

Overigens komt 'de politieke correctheid' ook uit de koker ván de oude communisten. Het is bedoeld om niet alleen te beheersen te bepalen wat mensen zeggen, maar zelfs wat ze (durven te) denken.