De overheid maakt opnieuw een diepe buiging naar Big Brother-praktijken. Onschuldige burgers die ooit onterecht als verdachte zijn aangemerkt, blijven in politie- en justitiedatabanken hangen – ondanks wettelijke verplichtingen om deze gegevens te verwijderen. Gezichtsfoto’s, vingerafdrukken en andere gevoelige gegevens blijven structureel opgeslagen, zelfs als de rechter je schuld volledig heeft verworpen. Dit schokkende nieuws, onthuld door onderzoek van RTL Nieuws, laat zien hoe de overheid keer op keer faalt in het beschermen van fundamentele rechten.
In vier jaar tijd is bijna 20.000 keer geconcludeerd dat iemand ten onrechte als verdachte was aangemerkt. Maar slechts 392 van deze gevallen werden beoordeeld om te bepalen of de gegevens verwijderd moesten worden. Dat betekent dat duizenden burgers, van wie de onschuld zwart-op-wit vaststaat, nog steeds worden behandeld alsof ze een gevaar voor de samenleving zijn. Het resultaat? Onschuldigen blijven ten onrechte in de databank voor gezichtsherkenning hangen.
Neem het verhaal van Felix, een 16-jarige jongen uit Rotterdam, die vorig jaar werd gearresteerd tijdens een misplaatste actie van de politie. Hoewel hij onschuldig werd verklaard, moest Felix zelf knokken om zijn gegevens uit de systemen te laten verwijderen. Het duurde maanden en kostte enorm veel moeite – terwijl dit volgens de wet automatisch had moeten gebeuren. Dit is Kafkaësk beleid op zijn slechtst.
Deskundigen zoals hoogleraar Frederik Zuiderveen Borgesius en Maša Galič spreken bij RTL Nieuws van een verontrustende situatie. Het signaal is duidelijk: de overheid, die burgers hoort te beschermen, schendt haar eigen regels en wetten. En wie betaalt de prijs? Onschuldige burgers, zoals Felix, die blijvend geconfronteerd worden met het stigma van een strafblad dat er nooit had mogen zijn.
De Persoonsgegevens">Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft inmiddels ‘serieuze zorgen’ geuit, maar dat voelt als een druppel op een gloeiende plaat. Waarom zijn deze fouten überhaupt mogelijk in een tijd waarin de wet transparantie en databescherming vereist? Het antwoord is simpel: bureaucratische luiheid en een overheid die haar prioriteiten heeft verlegd naar totale controle in plaats van gerechtigheid.
Dit probleem is geen op zichzelf staand incident. Het past in een bredere trend waarin de overheid steeds meer macht naar zich toe trekt, ten koste van de privacy en rechten van burgers. Dataprofielen, gezichtsherkenning en andere surveillance-technologieën worden te pas en te onpas gebruikt zonder dat er verantwoording wordt afgelegd. Wat volgt hierna? Een samenleving waarin iedereen bij voorbaat als verdacht wordt beschouwd?
Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.
De overheid moet onmiddellijk verantwoordelijkheid nemen en zorgen voor een volledig functionerend systeem dat gegevens van onschuldige burgers automatisch verwijdert. Dit is niet slechts een kwestie van bureaucratische efficiëntie – dit is een kwestie van rechtvaardigheid en bescherming van onze grondrechten.
Tot die tijd blijft één ding helder: de overheid lijkt de vijand te zijn geworden van de burger die zij hoort te beschermen. En dat is een 1984 nachtmerrie van George Orwell waar we allemaal in wakker worden.