Aboutaleb kiest voor neutraliteit: Een verstandige zet in tijden van conflict

Dit besluit heeft ongetwijfeld geleid tot verschillende meningen. Echter, velen in Nederland - zowel in de Joodse als de Palestijnse gemeenschappen en daarbuiten - begrijpen en waarderen deze keuze. Het conflict in het Midden-Oosten is ingewikkeld, met diepe historische wortels en een wirwar van geopolitieke belangen. Het is niet onze oorlog, en de keuze van Aboutaleb reflecteert dit standpunt. Door de Rotterdamse vlag te hijsen, erkent hij het leed van alle betrokkenen, zonder deel te nemen aan het debat over wie er gelijk heeft.

“Dit is niet wat wij voor ogen hadden,” onthult raadslid Simon Ceulemans van Leefbaar Rotterdam in het AD, die naar eigen zeggen terecht furieus is over wat hij een laffe actie vindt. “Hij spaart de kool en de geit en dat is een heel slecht signaal.”

Het contrast met de acties van sommige andere Nederlandse burgemeesters is opvallend. Neem bijvoorbeeld burgemeester Jan de Vries (CDA) van Sliedrecht, die ervoor koos om expliciet de Israëlische vlag op te hangen. Terwijl dit zeker zijn goed recht is, kunnen zulke duidelijke stellingnames gemakkelijk leiden tot verdere polarisatie in onze eigen samenleving.

De angst dat het conflict in het Midden-Oosten zich naar Nederland verplaatst, is niet ongegrond. Nederland is een smeltkroes van culturen, religies en achtergronden, en het laatste wat we nodig hebben, zijn leiders die kiezen voor partijdigheid in buitenlandse conflicten die gemakkelijk kunnen leiden tot spanningen in ons eigen land.

Aboutaleb's besluit om de Rotterdamse vlag halfstok te hangen, is een symbool van de eenheid en diversiteit die Rotterdam en Nederland kenmerken. In deze tijden van wereldwijde onrust en polarisatie is het verstandig, zo niet essentieel, om leiders te hebben die kiezen voor de middenweg en die de belangen en gevoelens van al hun burgers respecteren. Het beste zal natuurlijk zijn om helemaal geen vlag te hijsen - behalve onze eigen mooie driekleur.