De discussie over persoonlijke voornaamwoorden lijkt te zijn overgewaaid van het Engels naar het Nederlands, zo kunnen we opmaken uit een artikel dat Marc van Oostendorp vandaag schreef in
Neerlandistiek, een online tijdschrift over de
Nederlandse taal. Als het aan Van Oostendorp ligt, stoppen we met het gebruik van het persoonlijke voornaamwoord 'zij', en de bezittelijke variant 'zijn'. Vanaf nu doen we er goed aan alleen nog 'zij' en 'haar' te gebruiken, voor zowel mannen als vrouwen.
Van Oostendorp
verklaart zich: "Het is een van de absurditeiten van de Nederlandse taal dat je als je over iemand praat voortdurend het geslacht van die persoon moet noemen." Dat is raar, vindt de neerlandicus van de Radboud Universiteit, want zo verwijs je alleen maar naar iemands geslacht. Andere relevante eigenschappen van die persoon, zoals werk of waar deze geboren is, blijven buiten beschouwing.
De wetenschapper vindt: "De oplossing van de niet-binaire beweging is om aan deze overbodige hokjes nog een nieuw hokje toe te voegen. Dan moet je dus voortaan altijd ook nog eens verplicht uitdrukken of iemand zich al dan niet identificeert als man of vrouw, iets wat je niet eens altijd kunt weten (denk aan de miljarden mensen uit het verleden). Ik kan me bovendien voorstellen dat er dan uiteindelijk mensen zijn die zich niet mannelijk voelen, niet vrouwelijk, maar ook niet nonbinair. Wat moet je met hen beginnen?"
De oplossing is dus simpel, aldus de academicus: zoals bijvoorbeeld ook het Hongaars moet er nog maar één set persoonlijke voornaamwoorden overblijven, om te gebruiken voor alle mensen: "Het zal even wennen zijn aan “Mark Rutte en haar radicale ideeën”, maar binnen een paar generaties is dat wel gepiept."