With a little help from the European Union.
Alexander Sassen van Elsloo - columnist van
De Telegraaf en de nummer twee op de Europese kieslijst van Artikel 50 - heeft vandaag een bijzonder mooie column afgeleverd in zijn krant, waarin hij de Europese Unie fileert vanwege diens expansiedrift en buitengewoon onwijze buitenlands beleid.
Het huidige conflict is dan ook niets anders dan een netto verslechtering van de wereldvrede te noemen. Het verhaal wordt nog schadelijker als we de rol van de EU in dit conflict meenemen. De expansiedrift van de EU (mede gestimuleerd door de VS) gecombineerd met de totale ongevoeligheid aangaande de lokale verhoudingen, heeft Rusland zowat gedwongen in te grijpen in een deel van de Oekraïne (de Krim). Het is ironisch te noemen dat de EU haar imperialistische neigingen niet kan beteugelen en zo de vrede en welvaart waar zij voor staat verder in gevaar brengt. De lessen uit het verleden zijn duidelijk niet geleerd door de bureaucraten uit Brussel.
Hierin heeft hij natuurlijk 100 procent gelijk. Poetin is in de eerste en laatste plaats in actie gekomen omdat hij zich bedreigd voelde. Vanuit zijn perspectief bezien is dat niet eens zo gek: de EU komt immmers steeds dichterbij en probeert zijn invloedssfeer te beperen... en zelfs terug te rollen.
Nu zou dat op zich best kunnen, maar dan alleen als de EU de slagkracht heeft om haar expansiedrift kracht bij te zetten. Helaas is dat allerminst het geval. De leiders van de lidstaten zijn niet eens bijna in staat om samen een vuist te maken. Er wordt gemopperd, er komen wat sancties tegen Rusland, maar houdt het wel mee op. De reden is, natuurlijk, dat Brussel helemaal geen militaire macht kan coördineren en tegelijkertijd ook nog eens afhankelijk is van Ruslands energievoorzieningen. Probeer je dan maar eens tegen Poetin te verzetten. Veel geluk, gaat je niet lukken.
Vervolgens zegt de EU dat dit probleem kan worden opgelost door zelf een leger tot stand te brengen. Leuk geprobeerd, maar dat is natuurlijk je reinste onzin. De EU-lidstaten kunnen prima zelf ingrijpen; ze hoeven het daarvoor alleen maar met elkaar eens te zijn, hun legers uit te breiden, en daadwerkelijk in actie te komen als Poetin te ver gaat. Daar heeft de EU geen eigen leger voor nodig. Sterker nog, met een eigen krijgsmacht gaat Brussel vrijwel zeker nog verder zonder dat men daadwerkelijk bereid zal zijn om met gewapend ingrijpen te dreigen. Het pacifisme is daarvoor te sterk verankerd in het moderne Europa.
Daar komt bij dat meer centralisatie vanwege andere reden ook bijzonder slecht zou zijn. Sassen van Elsloo:
Maatwerk vereist decentralisatie, niet centralisatie. Moet er samenwerking zijn? Natuurlijk, maar daar is geen supranationale organisatie zoals de EU (een organisatie die boven de nationale regeringen staat) voor nodig. Desondanks is het enige geluid wat de kiezer te horen zal krijgen: meer EU, meer EU (ofwel TINA, there is no alternative). U kunt hier aangifte tegen doen tijdens de Europese Parlementsverkiezingen, op 22 mei, via uw stembiljet. U weet waar ik op zal stemmen (het eindigt op 50).
Natuurlijk verzet de PVV zich ook tegen 'meer EU, meer EU," maar er zijn redenen dat aardig wat rechtse kiezers liever niet op die partij willen stemmen, niet in de laatste plaats omdat Wilders graag wil samenwerken met de FPO en Front National. Helaas was er tot voor kort geen alternatief. Nu wel. En ja, de naam van dat alternatief begint met een A en eindigt op 50.
Hoe dan ook: de komende verkiezingen zijn van levensbelang voor Nederland. De eurosceptische partijen moeten een goed resultaat boeken en de verkiezingen winnen. Als dat niet gebeurt kunnen wij namelijk voor eens en voor altijd dag met ons handje zeggen tegen onze nationale soevereiniteit. Het is dan over en uit: einde oefening.
De EU maakt er een enorme puinhoop van, maar iedere keer dat er problemen bijkomen houdt Brussel bij hoog en bij laag vol dat dit komt doordat het nog niet 'genoeg bevoegdheden' heeft. De overgrote meerderheid van de Nederlandse partijen is het daar - al dan niet achter de schermen! - mee eens. Willen dit technocratische monster tegenhouden, dan moeten we dit jaar nog in actie komen: weg met de EU, leve de nationale soevereiniteit van individuele Europese staten. Ironisch genoeg is een stem tegen de EU dan ook een stem voor Europa.
