Thierry Baudet - 'De manier waarop ze omgaan met Andrew Tate past in een groter plaatje: het einde van het democratisch tijdperk'

Natuurlijk, gaat Baudet verder kán het in theorie zo zijn dat Tate misdrijven heeft gepleegd. "Dat moet daar een berechting voor zijn. Maar de wijze waarop dit gegaan is, is zorgwekkend."

Helaas past de manier waarop dit gebeurt in een groter plaatje: critici van de heersende macht die niet alleen gecensureerd worden en publiekelijk zwartgemaakt, maar zelfs juridisch vervolgd worden.

"Ik zie een trend met Donald Trump die aangepakt wordt op een een totaal belachelijke aantijging. In het ergste geval geef je zo'n vent een boete, maar je gaat hem toch niet inrekenen voor het verkeerd hebben geboekt van een kostenpost op zijn belastingrekening? Dat is krankzinnig," legt Baudet uit.

En er zijn veel meer voorbeelden te vinden "Willem Engel in Nederland hebben we gezien. Julian Assange. Er is nog al wat aan de hand met critici die achterna worden gezeten door justitie. Dat is heel beangstigend."

Het gekke is, gaat de FVD-leider verder, dat iedereen dit patroon - "dat dissidenten worden opgepakt en aanklachten aan hun broek krijgen" - toch moet kunnen zien.

"Ik vind dit heel gevaarlijk," zegt Baudet daarop. "Een heel gevaarlijke ontwikkeling waarin de staat eigenlijk zijn recht gaat inzetten langs politieke lijnen. Dat is wat hier gebeurt, tenminste, daar heeft het alle schijn van. Dat zien we bij allemaal mensen - Engel, Trump, Assange en zelfs bij Francois Fignon in Frankrijk.

"We beleven het einde van het democratische tijdperk," stelt hij daarop. "De staat erkent niet meer het recht van de oppositie. Je ziet dat de vrijheid van meningsuiting óók al niet meer bestaat Je wordt gewoon gecanceld, je wordt kapotgemaakt, je ziet dat ze zelfs juridisch stappen ondernemen" tegen mensen die in durven gaan tegen het heersende overheidsnarratief - een narratief dat braaf wordt rond verspreid door de media.

"Het is gek dat er niet meer bewustzijn bij mensen komt. Hoe komt dat toch?" vraagt Baudet zich hardop af. "Of misschien is dat ook al die cultuur van angst; dat niemand er iets van durft te zeggen. Ik begrijp niet waarom ik de enige ben in Nedelrand (en qua politici n Europa) die hier iets van zegt. Ik begrijp dat niet. Iedereen kan toch zien dat dit levensgevaarlijk is?"

"Zelfs de media doen hieraan mee. Zij zijn niets meer of minder dan de aanvalshonden van het systeem. Iedereen die kritische vragen stelt wordt gecanceld. Dan word je gewoon niet meer uitgenodigd. Maar wat voor types komen wél continu op tv? Duikbril Joost Eerdmans en stampvoetende Caroline. Dat zijn de fake opposite, de gecontroleerde oppositie. Wij krijgen letterlijk nooit een uitnodiging."

"Politici en ook mensen buiten de politiek zijn daar ongetwijfeld bang voor, voor al dat cancelen," legt Baudet daarop uit. "Maar niet alleen dat je gecanceld wordt maar ook natuurlijk dat je ongenadig hard wordt aangevallen - ze noemen je nazi, vrouwenhater, homofoob en ga zo maar door. Het is verbijsterend hoeveel stront je elke dag over je heen krijgt."

Zelfs is hij daar ongevoelig voor. Dat komt, zegt Baudet, omdat hij het zijn plicht vindt om dit soort dingen te bespreken. "Als ik niet dit kan doen, dan moet ik stoppen met mijn werk. Als ik me te veel zorgen maak over de toekomst van mijn zoon of vrouw dan moet ik mijn pijp doorgeven aan een ander."

"Ja, ik zie het echt als mijn taak om dit soort patronen steeds weer aan de kaak te stellen en mij er tegen te verweren. Ik sta trots in de de oude traditie; de traditie dat de volksvertegenwoordiging de wetgevende macht is en als tegenmacht fungeert van de regering. Wij moeten de regering kritisch volgen.

Zo is dat natuurlijk ook ooit bedacht. "Maar al die mensen zien hun rol nu heel anders, die zien hun rol als de regering verdedigen (en de mdia ook). Maar het uitgangspunt was het omgekeerde," gaat Baudet verder. "Ik wil die traditie in ere houden. Ik zie mijn rol als zodanig.

"Dit bedoel ik ook met einde van het democratisch tijdperk," expliceert Baudet. "Een sluipend einde ervan. Je ziet hetzelfde terug bij de oude Romeinen: wereldrijken sterven op moment dat oude instituties hun macht en vitaliteit verliezen. Toen de Romeinse Republiek op haar laatste benen liep en vervangen werd door het Keizerrijk zag je ook dat de Senaat, dus de volksvertegenwoordiging, eigenlijk niets meer in te brengen had; dat instituut verwerd van hén centrum van de macht tot een praatclubje. Ondertussen trok de keizer alle macht naar zich toe, onder meer door de oppositie te censureren dan wel uit te schakelen."

"Zo zie ik dit Tate-verhaal ook: dat het past in dit patroon. Nogmaals, het kan zijn dat hij iets gedaan heeft, daar moet hij dan voor vervolgd worden. Maar de wijze waarop dit gebeurt, en het patroon waarin dit past, is buitengewoon zorgwekkend. En blijkbaar ben ik de enige Nederlandse politicus die dat ziet - of die de moed heeft het hardop te zeggen."