De Volkskrant heeft het slachtoffer van seksueel grensoverschrijdend gedrag door Frans van Drimmelen (D66) geïnterviewd. Uit dat interview komen een paar opmerkelijke zaken naar boven. Het geeft ook een mooi inkijkje hoe het er binnen D66 aan toe gaat en dat is niet fraai te noemen. D66-partijleider
Sigrid Kaag was al een jaar op de hoogte van de conclusies uit een geheim gehouden onderzoeksrapport. Dus de ijskoningin Kaag heeft een jaar lang de conclusies onder de pet gehouden hopend op het feit dat de storm zal gaan liggen. Dus niet!
‘Kaag hoeft helemaal niet naar de hel omdat ze een andere vrouw niet heeft geholpen’, zegt het slachtoffer. Het slachtoffer wil dat Kaag eerlijk is. ‘Dat ze toegeeft dat ik haar een jaar geleden al een bericht heb gestuurd waarin ik haar heb gewezen op de werkelijke conclusies uit de vertrouwelijke bijlage. Maar dat zij mij doorverwees naar advocaten van de partij.’ Kaag schoof verantwoordelijkheid dus af op anderen. Als politiek leider ben je ook verantwoordelijk voor het reilen en zeilen binnen de organisatie van je partij. Dat maakt onderdeel uit van de baan. Kaag doet net alsof haar neus bloedt.
D66 is een kille bestuurderspartij sinds de Volkskrant vorige week met het verhaal kwam dat de partijtop al een jaar lang een jaar het rapport onder de pet hield, heeft niemand uit de partijtop de afgelopen dagen contact gezocht met het slachtoffer om medeleven te tonen voor wat haar is overkomen. ‘Ik vroeg om vertrouwelijkheid om mijn naam te beschermen, ik vroeg niet om een doofpot.’ aldus het slachtoffer. Het slachtoffer is bang dat bij een nieuwe MeToo-affaire dat het weer in de doofpot verdwijnt. D66 heeft een jaar lang laten zien geen lerende organisatie te zijn en dat biedt geen vertrouwen voor de toekomst.