Politicus zijn is wel een beroep. Volksvertegenwoordiger zijn en je zo voelen en er naar handelen, is een manier van leven.
Op Twitter is er een discussie ontstaan tussen Laura Bromet van GroenLinks en BBB-leider Caroline van der Plas. Die eerste beweert namelijk dat 'politicus' zijn een 'manier van leven' is. Van der Plas reageert daarop dat dit niet zo is, dat de manier van leven moet slaan op 'volksvertegenwoordiger' zijn. En daar zit 'm nou juist de kneep. Want dat Bromet zich als politicus ziet is het hele probleem met Den Haag.
De recente uitspraken van GroenLinkser Laura Bromet en BoerBurgerBeweging-leider Caroline van der Plas over wat het betekent om politicus te zijn, hebben de vraag opgeworpen: wat is het verschil tussen een politicus en een volksvertegenwoordiger?
Politicus zijn is wel een beroep. Volksvertegenwoordiger zijn en je zo voelen en er naar handelen, is een manier van leven.
Een politicus doet vooral mee aan het politieke theater en is dus weinig meer dan een acteur. Politici zijn voortdurend bezig met het winnen van verkiezingen en het verhogen van hun eigen positie. Dit leidt ertoe dat ze vaak hun eigen belangen en de belangen van hun partij boven die van het volk stellen.
Aan de andere kant is een volksvertegenwoordiger iemand die de belangen van het volk dient. Ze hebben de verantwoordelijkheid om de stem van het volk te vertegenwoordigen en er naar te handelen. Ze moeten zich inzetten voor de belangen van hun kiezers en hun beslissingen baseren op wat het beste is voor de samenleving als geheel.
Het verschil tussen een politicus en een volksvertegenwoordiger is dus niet alleen een kwestie van perspectief, maar een fundamenteel verschil in de manier waarop ze hun functie benaderen. Een politicus is voornamelijk bezig met het winnen van verkiezingen en het behouden van de macht, terwijl een volksvertegenwoordiger zich richt op het dienen van het volk en het vertegenwoordigen van hun belangen.
Steun DDS op BackMe: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en het mediakartel aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden.
Het zorgwekkende is dat er tegenwoordig te veel parlementariërs zijn die zichzelf zien als politicus in plaats van als volksvertegenwoordiger. Ze richten zich op het politieke spel en het winnen van verkiezingen, terwijl ze de belangen van het volk verwaarlozen. Dit leidt tot een kloof tussen de politiek en het volk, wat het vertrouwen in de politiek ondermijnt en de democratie in gevaar brengt.
Is dat een manier van leven? Ja. Dat kan inderdaad het geval zijn; als je hele leven daar om draait is dat zo.
Hét grote probleem met Den Haag is dat 90% van de 'parlementariërs' zichzelf als 'politici' zien, en niet als volksvertegenwoordigers. Dat dit voor deze mensen een manier van leven is maakt dit alleen maar erger.