Maurice de Hond heeft uitgezocht hoeveel vertrouwen de verschillende fractieleiders in de Tweede Kamer landelijk genieten... en onder de eigen kiezers. Natuurlijk zijn de verschillen tussen die twee situaties groot. Het meerendeel van de eigen kiezers heeft (veel) vertrouwen in de eigen fractievoorzitter, maar weinig in de fractievoorzitters van andere partijen. Maar er zijn twee uitzonderingen: zowel CDA'er Peter Heerma en VVD'er Sophie Hermans kunnen ook op weinig vertrouwen rekenen van de eigen kiezers.
Eerst kijken we even naar de algemene mate van vertrouwen in de verschillende fractievoorzitters. Pieter Omtzigt gaat daarbij ruim aan kop, wat natuurlijk de reden is dat uit andere peilingen blijkt dat Lijst Pieter Omtzigt veruit de grootste partij van het land wordt als hij inderdaad een eigen partij opricht. Hij krijgt een 6,6 (van de 10). Álle andere fractievoorzitters krijgen van het volk een onvoldoende. Caroline van der Plas komt met een 5,3 nog in de buurt van een voldoende en Lilian Marijnissen van de SP ook, maar daarna is het écht gedaan met de pret. Kees van de Staaij een 4,9, Gert-Jan Farizeeër een 4,8 en zo wordt het lager en lager.
Natuurlijk staat Thierry Baudet van FVD volgens deze peiling onderaan. Daar kijkt niemand meer van op. De propagandaoorlog van de media tegen FVD in het algemeen en tegen Baudet specifiek is al tijden best wel effectief - onder 'algemene kiezers' tenminste. Er is een significant deel van de bevolking dat de media én de politiek zegt te wantrouwen, maar vervolgens diezelfde media en politiek tóch vertrouwt als het over onderwerpen als klimaat gaat, Oekraïne, en dus over Baudet. Schizofreen, much?
Hoe dan ook, aan de rechterkant van het lijstje staan twee andere politici die je in normale tijden daar niet verwacht: de fractievoorzitter van het CDA én die van de VVD. Dat zijn dus Peter Heerma en Sophie Hermans. Heerma krijgt een 3,9 van de Nederlandse kiezer qua vertrouwen. Hermans een 3,7.
Opvallend, natuurlijk, want die twee partijen willen altijd meedingen naar 'de grootste' van het land. Met dit soort rapportcijfers voor de fractievoorzitter gaat dat niet lukken bij nieuwe verkiezingen, dat geef ik je op een blaadje.
Geert Wilders doet het wat dit betreft beter dan hij jarenlang gedaan heeft. Hij krijgt een 4,3 en wordt dus meer vertrouwd dan de fractievoorzitters van VVD en CDA, zijn historisch belangrijkste concurrenten.
Maar dan gebeurt er nog iets heel interessants. Want als je vervolgens naar het vertrouwen in de eigen fractievoorzitter kijkt wordt het nieuws nóg slechter voor Heerma en Hermans. In dat allerbelangrijkste lijstje (je kunt geen verkiezingen winnen als je eigen kiezers niets in je zin; juist die moeten tenminste gepassioneerd zijn) bungelen ze namelijk totaal onderaan. Hermans krijgt een 6,5 van VVD-kiezers en Heerma een 6,1 van zijn eigen CDA-kiezers. Dat zijn extreem slechte resultaten. Het betekent dat hun eigen kiezers eigenlijk gewoon niets in hen zien.
De al eerder genoemde Baudet kan zich wat dat betreft pico bello voelen. De anti-Baudetpropaganda van het kartel is van 0 invloed op zijn eigen kiezers. Die geven hem terecht een mooie 8,8. Daarmee neemt hij de derde plek in op dít ranglijstje. Alleen Farid Azarkan (9,2) en Kees van der Staaij (9,4) doen het beter. En Baudet wordt op de voet gevolgd door Wilders die een 8,7 krijgt van zijn eigen kiezers.
(Artikel gaat verder onder de oproep onze App te downloaden) Goed nieuws! De Dagelijkse Standaard heeft tegenwoordig een eigen App! Download onze app voor Android of voor iPhone en blijf de hele dag op de hoogste van het laatste échte nieuws en de nieuwste hard rechtse opinies. En als je de app gedownload hebt, laat dan even een review achter alsjeblieft. Het betekent een hoop voor ons!
Wat dit betekent? Heel simpel. Hermans en Heerma mogen zich nu even fractievoorzitter noemen, maar ze gaan als de verkiezingen er echt aankomen (voor de Tweede Kamer zéker, en misschien zelfs al voor de verkiezingen van volgend jaar voor de Eerste Kamer) natuurlijk keihard vervangen worden. Ze mogen blij zijn als ze eindigen als backbenchers in hun partij. Want niet alleen ziet de algemene kiezer niets in ze, datzelfde geldt voor de éigen kiezers. Het enige waar zij goed voor zijn is om de eigen partij kapot te maken.