Jan Dijkgraaf trekt van leer tegen wispelturige politieke spelletjes van Pieter Omtzigt

Pieter Omtzigt lijdt onder een verholen dubbelrol aldus Dijkgraaf. Aan de ene kant, de kritische stem van de oppositie, een tegen de stroom inzwemmer. Aan de andere kant ‘’Meneer Ik-zet-me-af-tegen-het-systeem-maar-neem-er-gezellig-aan-deel’’. Bij de Dagelijkse Standaard zijn we nooit terughoudend geweest in het aan de kaak stellen van dergelijke dubbelhartigheid bij zelfverklaarde 'independent operators' zoals Omtzigt. Dijkgraaf slaat de spijker op zijn kop wanneer hij Omtzigts houding bekritiseert ten aanzien van de formatie van een nieuw kabinet. Met zijn twintig Tweede Kamer zetels zou Omtzigt een essentiële rol kunnen vervullen in de ondersteuning van een nieuw, hopelijk uitgesproken rechts, kabinet. Maar in plaats daarvan eist Omtzigt dat alle partijen – inclusief de notoire jodenhaters van DENK – betrokken moeten worden bij eventuele onderhandelingen.

En toch durft hij, met een stalen gezicht te beweren dat er niet over een nieuw kabinet gesproken mag worden. Volgens Dijkgraaf is Omtzigts gedrag niet alleen hypocriet, maar veroorzaakt het ook politieke stagnatie. De zittende machten, VVD, D66, CDA en ChristenUnie, blijven ondertussen ongebonden en ongestraft aan de macht, zonder enig mandaat van de kiezer.

We zien dit met afgrijzen bij De Dagelijkse Standaard. Dit soort cynische spelletjes sieren de politiek niet. Omtzigt lijkt zichzelf tot God te hebben gepromoveerd volgens Dijkgraaf, en vindt het gerechtvaardigd om te eisen dat het politieke proces rondom de kabinetsformatie naar zijn pijpen danst. Maar niet voordat hij bepaald heeft welke melodie gespeeld wordt, en hoe lang deze duurt.

Omtzigt, deze grote theoreticus, moet zich realiseren dat zijn politieke schipperen en ijdel tijdverdrijf verdere onzekerheid en instabiliteit veroorzaakt in een land dat dringend behoefte heeft aan een krachtig leiderschap. Dat is tenminste de rake conclusie van Jan Dijkgraaf, en wij bij De Dagelijkse Standaard kunnen het daar alleen maar mee eens zijn.

Het is hoog tijd dat Omtzigt de hand in eigen boezem steekt en daadwerkelijk bijdraagt aan het gelijke speelveld waar hij zo gezellig over praat. Anders is hij gewoon een deel van het probleem, zo niet de kern ervan. De tijd voor actie is nu, Omtzigt. Doe niet alsof je de Heiland bent, terwijl je zelf de Judas blijkt te zijn.