Het is te walgelijk én hilarisch voor woorden, maar Dilan Yesilgöz heeft weer eens gratis voor zichzelf mogen maken in De Telegraaf. De krant én de VVD willen Nederlanders namelijk klaarstomen voor de eerste vrouwelijke premier van Nederland; een premier die jarenlang de tassendrager was van haar voorganger en die behalve 'ik wil macht' geen enkele principe of waarde heeft.
Het huppelmeisje begint het interview door uit te halen naar Pieter Omtzigt. "Het is gek dat je iemand die ons land moet vertegenwoordigen, die moet verbinden, die bij staatsgeheime stukken kan, die over nationale veiligheid gaat, niet kunt uittesten en bevragen," aldus Yesilgöz over de statement van Omtzigt dat die geen premier wil worden (maar die ook niet zomaar een kandidaat klaar heeft staan. "Dat is wel zorgelijk."
Natuurlijk is dat vooral zorgelijk als je de premier net zo machtig wil maken als Rutte was tijdens zijn premierschap. Veel mensen weten dat niet, maar Rutte's vorm van premier zijn is helemaal niet de manier waarop premiers normaal gesproken functioneren in Nederland - en ook niet het soort premier dat gecreëerd is door de Grondwet.
Bij ons zou een premier de eerste onder gelijken moeten zijn. Hij staat er niet torenhoog boven. Hij is geen president in vermomming. Onder Rutte was dat wél het geval. Uiteindelijk was hij de man die besloot wat er gebeurde, wanneer en waarom. Hij was de baas. Ook van het kabinet.
Yesilgöz's opmerking over Omtzigt impliceert dat zij net zo over-aanwezig wil zijn als Rutte. Geen trias politica, geen controle van de macht door het kabinet. Zíj́ wil De Grote Baas zijn.
Maar niet alleen kreeg Yesilgöz ruimte om Omtzigt aan te pakken, ze krant gaf haar ook de mogelijkheid om flink pr te maken voor zichzelf als premierskandidaat. En ja, daar maakte ze dankbaar gebruik van.
"Droomt u weleens van het Torentje?" vroeg De Telegraaf haar. "Letterlijk van het Torentje?" was haar reactie. "Nee."
Natuurlijk was het figuurlijk bedoeld. Dat weet zij ook wel, maar ze wilde even quasi nederig zijn. Want dat werkt zo goed bij Nederlanders.
Het interview was in persoon, dus de interviewer kon haar zien. Die stelde dan ook vast dat Yesilgöz wél aan het "glimlachen" was. "Ik ga ervoor om de grootste te worden. Ik ben klaar om premier te worden," is haar antwoord daarop.
De kans lijkt tegenwoordig groot te zijn dat Yesilgöz inderdaad premier wordt. Het is een tweestrijd tussen de VVD en NSC. Wie de NSC premier wordt weten we niet. Het is zelfs best mogelijk dat Omtzigt akkoord gaat met een coalitie met de VVD, met een VVD-premier. Dus misschien dat Yesilgöz zelfs premier wordt als ze die tweestrijd verliest.
Gelukkig is nog niets bepaald.
Gelukkig? Ja. Want of het nou Yesilgöz wordt of Omtzigts maatje, het maakt allemaal niet zo heel veel uit als echte oppositiepartijen als FVD niet een flink aantal zetels krijgen.
Dat is voor échte kritische denkers dus de opdracht voor woensdag: FVD zo groot mogelijk maken zodat de partij harde, ideologische, principiële oppositie kan voeren en het kartel keihard kan blijven exposen; of dat nou gebeurt onder een VVD-premier of een NSC-premier.
Overigens is het natuurlijk ook mogelijk dat er een échte rechtse coalitie komt. Yesilgöz zegt in het interview nadrukkelijk dat ze niemand uitsluit. Dus ook de PVV én FVD niet. Stel je voor wat er mogelijk is als PVV én FVD serieus groot worden! Dan moet de VVD misschien wel over rechts, zelfs als de leiding van die partij dat stiekem eigenlijk niet wil.