De formatiedans: Omtzigt en NSC, de onzichtbare hand van het kartel?

De bijeenkomst, zo vlak voor de beslissende gesprekken met PVV, VVD en BBB, roept de vraag op: waarom nu? Officieel zijn het de stroeve onderhandelingen over financiën en immigratie die de boel ophouden. Maar we weten beter, nietwaar? NSC en VVD, twee gezichten van dezelfde medaille, streven naar continuïteit van de massa-immigratie en willen het liefst de Nederlandse burger zo min mogelijk ontlasten. Het is een oud liedje met een voorspelbaar refrein.

Volgens ingewijden loopt het niet zo soepel tussen de onderhandelende partijen. Grote kans dus dat we volgende week te horen krijgen dat er geen officiële formatie komt. Maar laten we eerlijk zijn: zelfs als er wel een akkoord gesloten wordt, wat betekent dat dan werkelijk? Als Geert Wilders en zijn PVV opeens ja zeggen tegen een coalitie, moeten we ons afvragen welke concessies gemaakt zijn. Hoeveel van hun oorspronkelijke partijprogramma hebben ze moeten opofferen op het altaar van politieke machinaties?

En laten we het CPB niet vergeten, die loyale rekenmeesters van de staat, die nu druk bezig zijn met het doorrekenen van de plannen. Zullen hun cijfers het groene licht geven voor verdere aanslagen op de portemonnee van de Nederlandse burger?

Pieter Omtzigt, ooit de belichaming van politieke integriteit, lijkt nu verdacht veel op de rest van de kudde. Kan hij, samen met zijn NSC, echt een verschil maken, of is hij slechts een pion in een groter spel dat gespeeld wordt door de gevestigde orde? Terwijl de klok tikt richting de deadline van de informateurs op 15 mei, blijft de echte vraag onbeantwoord: voor wie dansen deze politici nu echt?