Demissionair premier Rutte heeft aangegeven ambities te hebben secretaris-generaal van de NAVO te willen worden. Verbazing alom natuurlijk, want hij had eerder aangeven de politiek uit te zullen gaan. Tegenover Jonathan Krispijn van ON sloot hij desgevraagd zelfs uit een nieuwe baan bij de NAVO te ambiëren. En ja, alweer was dat een staaltje misleiding waarop de premier een patent lijkt te hebben. Hij hééft die ambities wel degelijk en hád die ambities wel degelijk. Waarom zou dat zeer slecht zijn voor Nederland? Heeft Rutte geen recht op een mooie baan na vele jaren trouwe dienst in het Koninkrijk der Nederlanden? Zeker, maar op deze post, baas van de NAVO, is hij een groot gevaar voor de wereldvrede.
Dat zit zo. Op 6 april 2016 vond het raadgevend referendum over het Oekraïneverdrag plaats. De Nederlandse burgers konden voor of tegen de Wet tot goedkeuring van het EU-associatieakkoord met Oekraïne stemmen. De meerderheid van de kiezers stemden tégen het verdrag.
Je zou zeggen, prima, Rutte gaat terug naar de EU en zegt: “sorry jongens, de Nederlandse burgers hebben tegen gestemd en ik ben als democratisch gelegitimeerde premier van Nederland daaraan gehouden.”
Maar dat deed hij niet. Hij duwde met het “inlegvelletje” toch het verdrag erdoor en hij handelde daarmee in strijd met de wensen van de Nederlandse bevolking.
Op dat moment hadden velen moeten zien dat daarmee een oorlog werd geriskeerd met Rusland. Zag ik dat? Nee. Zag ik u het? Weet ik niet. Maar onze regering, met
Mark Rutte als eerstverantwoordelijke, had dat moeten voorzien. Wie dat overigens wél zag en daarvoor waarschuwde was
Dr. Thierry Baudet. Niet van FVD, want er was nog geen FVD. Maar zijn geopolitieke inzicht was heel scherp en toen had naar hem geluisterd moeten worden. Onze regering deed dat niet, Rutte deed dat niet en nu, nu zitten we op blaren.
Wat onze regering toen, in 2016, had moeten doen is, net als Baudet adviseerde, waarschuwen voor een escalatie. Men had, wat Baudet gedaan heeft, Zbigniew Brezinski’s The Grand Chessboard (1997) gelezen moeten hebben. Maar onze regering bestond toen, net als nu, uit slaapwandelaars. Rutte behandelt nu Zelenky als zijn “vriend”. En straks, als hoofd van de NAVO, zal hij ongetwijfeld zijn “vriend” gaan helpen. Tegen die tijd hebben de Amerikanen allang genoeg van oorlogje spelen en verlaten ze Europa zoals ze Irak, Afghanistan en Vietnam hebben verlaten. Europa blijft dan achter met wat verouderd materieel om het op te nemen tegen een antiwesterse coalitie bestaande uit Rusland, China, Iran en naar men mag aannemen wat andere landen.
Heer, schenk ons een verstandige baas van de NAVO. Niet iemand met het geopolitieke onbenul van Rutte.
Paul Cliteur is de schrijver van Tegen de decadentie: de democratische rechtsstaat in verval (2004): https://ap.lc/Ocm0V