Een veel gehoorde kreet in de vuurwerkdiscissie is dat we tolerantie moeten vertonen, want het gaat tenslotte maar om slechts 1 dag per jaar.
Ik blijf het een vreemd fenomeen vinden dat wat vuurwerk betreft, wij als mensheid - lees: de tegenstanders van dat sloopfestijn - ineens tolerantie moeten vertonen, in een maatschappij die versplinterd is tot op het bot.
# Waar was, en is, de tolerantie als het aankomt op onze mening t.a.v. vaccinaties, de staat van dit land en onze politieke voorkeur?
# Waar was de tolerantie toen er dreigende tekorten aan bijvoorbeeld wc-papier schenen te ontstaan?
# Waar is de tolerantie van een groot deel van werkend Nederland, t.a.v. de soms mensonwaardige positie van werkeloos Nederland?
# Waar is de tolerantie van het korte-lontjes volk, dat om 6 uur 's morgens al bumperklevend achter je aanrijdt, omdat je op een verder volkomen lege weg volgens hun ideaal niet snel genoeg gaat?
# En waar is de tolerantie in de maatschappij, als er simpelweg een uitverkoop is, of black friday-achtige dagen?
Wij, tegenstanders van dat terroriserende sloopfestijn, krijgen te horen dat wij maar wat toleranter moeten zijn omdat we in principe maar 1 dag per jaar geterroriseerd worden door een asociaal deel van de maatschappij, terwijl dat asociale deel niet eens 3 seconde kan wachten met toeteren, om bij een stoplicht te laten weten dat je te langzaam optrekt.
Vuurwerktolerantie... ik veeg er mijn reet mee af.