-Michel Mulder- Dan ga je toch weg?

Naast het feit dat dat 'weggaan' voor mensen die hun schaapjes niet ruimschoots op het droge hebben, niet zo makkelijk is - want verkeerd kleurtje en niet ingeschreven bij het D66 smokkelbureau - speelt er ook nog zoiets als vaderlandsliefde en trots.

Ja, het klinkt misschien gek, maar ik ben niet net als al die kanspareltjes die gezin en familie in 'oorlogsomstandigheden' achterlaten, om zelf te vluchten naar een veilig land.

Daar voel ik mij, ondanks mijn chronische gezondheidstoestand toch nog net iets teveel een echte vent voor.

Als je land wordt aangevallen - door wie dan ook - dan verdedig je dat, en vlucht je niet als een laffe hond naar een AZC duizenden kilometers verderop, terwijl je vrouw en kinderen achterlaat in de - vermeende - oorlogshel.

Nou weten wij allemaal dat de kampeerders in ter Stapel geen daadwerkelijke oorlogsvluchtelingen zijn - en daarom vrouw en kinderen zo makkelijk achter kunnen laten. Het zijn economische gelukszoekers die uit de smokkelbrochure Nederland als meest positieve land hebben aangemerkt, omdat er hier het meeste - gratis - te halen valt.

Vanuit het economische perspectief kan ik begrijpen dat deze overlastgevers - want dat zijn het - hun land 'ontvluchten' voor een toekomst elders.

Gezien het feit echter hoe makkelijk zij hun vaderland achter zich laten, hoeven wij als Nederland geen enkele maatschappelijke bijdrage te verwachten van dit soort lui. Ze komen hier enkel heen voor het gratis levensonderhoud en voor het stichten van hun eigen kleine subversieve enclaves.

Er is letterlijk niets meer - door toedoen van het Schwabinet Kaag - waar ik trots op kan zijn in dit land.

Ik zie met lede ogen aan hoe de autochtone Nederlandse bevolking in de optiek van D666, Groenslinks, Bij1, Vereniging Voor Delinquenten, CrisisUnie, Partij voor de Allochtonen, Volt en hun aanhangers wordt gezien als de nieuwe Joden. Ja, het staat er echt: een untermensc-klasse die met chirurgische precisie uit de maatschappij gesneden moet worden ten faveure van de geïmporteerde übermensch.

Maar ik - en mijn mening - ga niet weg uit mijn vaderland, ook al is het een vaderland dat ik niet meer herken.

Ik heb als kind met mijn blote poten in de bagger van Nederland gestaan. Heb mijn bloed, zweet en tranen menigmaal in Nederlandse grond zien sijpelen en heb hier generaties van voorvaderen in de geschiedschrijving liggen, die ook allemaal hun bloed, zweet en tranen in dit kleine stukje aarde hebben liggen.

Waar demonisch Den Haag ook mee komt, en hoe gebroken mijn lichaam misschien ook mag zijn, mijn geest zal dat zooitje psychopaten nooit kunnen breken, en die zal altijd blijven vechten voor mijn Nederland.