Amsterdam’s wethouder Rutger Groot Wassink, GroenLinks,
is een liefhebber van gelijke monniken, gelijke kappen. Prima. Het probleem is
echter dat de monniken nooit gelijk zijn en de kappen evenmin. Groot Wassink was bij de huuroverdracht van een fraaie
woning waarin is neergestreken ……. een voltallig gezin uit Oekraïne. Hij gaf
daar een vrolijk lullepotje ten beste. “Van harte welkom en laat weten of we
nog verder iets voor u mogen betekenen.” De radioverslaggever van dienst vroeg
hem of dit geen scheve ogen zou geven van jeugdige Nederlanders die al jaren op
een wachtlijst staan voor een dergelijke woning: “Worden Oekraïners
voorgetrokken?” Groot Wassink: “Nee, dat zal niet want wij kijken naar de vraag
van autochtonen en asielzoekers waaronder Oekraïners. De afweging doen we zo
eerlijk en gelijk mogelijk.”
Het antwoord op de vraag van de radioverslaggever
had moeten zijn: ”Ja, we trekken Oekraïners heftig voor, want deze Oekraïners
zitten in ons land amper een jaar en autochtonen wachten al vele jaren. Maar
die jongere autochtoon hebben nog een dak boven hun hoofd bij hun ouders. Die
Oekraïners niet. Dus die geef ik voorrang. Ik steek mijn middelvinger naar die
Nederlanders, maar dat zien ze niet.”
Twee dingen goed begrijpen. Autochtonen worden
gediscrimineerd want Oekraïners krijgen voorrang. Oekraïners hebben nooit ene
cent bijgedragen aan onze verzorgingsstaat en nu krijgen ze een vrijwel gratis
huurwoning toegewezen plus uitkering. Ik zeg “eigen volk eerst!” Bij mijn weten
wordt enkel gevochten in de Donbas en is 83,5% van Oekraïne veilig. Waarom zijn
ze dan nog hier? Gaat heen en vermenigvuldigt u!”
Hoe komt het dat Groot Wassink zo verward is? Ik heb
daarover op DDS geschreven: globalisme en deel 1 van mijn komend boek
Kafkaistan handelt erover. Globalisme betekent dat beleidsfunctionarissen het
belangrijker vinden wat er buiten onze landsgrenzen gebeurt dan wat erbinnen
plaatsvindt, “klootjesvolk”. Deze verraderlijke ziekte startte na de jaren
zestig vorige eeuw. Ongeneeslijke ziekte, deze mensen dienen nooit een
beleidsfunctie te krijgen.
Hoe corrupt is ons asielbeleid.