Column Sid Lukkassen: 'De geschoktheid van Kaag komt onoprecht over'

Woensdagavond stond er een schreeuwend persoon bij Sigrid Kaag voor de deur. Ze wist niet hoe snel ze het voorval moest aangrijpen om er politiek munt uit te slaan. Kaag spreekt van een “stelselmatige bedreiging van politici en het ondermijnen van de rechtstaat”, wat een giller. De politie keek rustig toe toen er dit weekend een verfbom op het partijkantoor van Forum voor Democratie werd gesmeten – waar was de morele verontwaardiging toen? Zelf had ik er ooit mee te maken, toen ik als VVD-gemeenteraadslid mijn boek Levenslust en Doodsdrift ging presenteren. Extreemlinkse activisten kondigden publiekelijk aan de ingang te zullen blokkeren. Het voorval haalde het landelijke nieuws.

Destijds kreeg ik steun van welgeteld twee politieke actoren: Thierry Baudet bood aan een beveiliger te sturen en de burgemeester van Duiven, toen een PvdA’er, plande een gesprek met een politieagent. Voelde ik me echt bedreigd? Er was wat aan de hand, maar niet genoeg om de presentatie niet te laten doorgaan. Mensen als Wilders en Baudet worden daarentegen voortdurend bedreigd en ook serieuzer bedreigd – in het geval van Wilders met fatwa’s en al. Daar zit meer systematische coördinatie achter dan bij een gekkie die sowieso al van het padje is en even wat komt schreeuwen. Hij zei dat God hem had gestuurd, is de ChristenUnie dan ook medeschuldig? Voor Wilders en Baudet zal de brede maatschappelijke sympathie in ieder geval pas komen als het al te laat is, en net als met Pim Fortuyn zullen het krokodillentranen zijn die door de elites worden gehuild.

Maar nog even over Kaag. Herinneren we haar speech uit 2018, waar toen de hele maatschappij over viel? Destijds riep zij de “goedbedoelende meerderheid” op om hun vertrouwen in de toekomst openlijk te uiten. Maar velen merken juist – en nu nog meer dan toen – dat zij met hun kritiek nergens terecht kunnen. Miljoenen mensen weten dat als zij hun ervaringen benoemen, zij zullen worden uitgesloten, overgeslagen voor promoties of zelfs gecensureerd.

Waarom maakt Kaag haar persoonlijke stress over dit voorval nu zo groot, in plaats van haar rol als volksvertegenwoordiger te vervullen, en zich te verdiepen in het lot van die miljoenen mensen die nergens meer heen kunnen met hun zorgen en frustraties? Tramconducteurs, leraren, buschauffeurs, schoonmakers, mensen in de zorg. Waarom komt zij op voor de hoogmobielen, degenen die het al breed hebben, en niet voor de kleine man of vrouw die wordt gemuilkorfd?

Baudet reageerde op het voorval uiterst bedachtzaam en beschaafd. Hij veroordeelde het thuisbezoek van de schreeuwer en stelde voor om nog eens in gesprek te gaan, zoals kiezers van hun volksvertegenwoordigers verwachten.

Nu weer even terug naar die speech van Kaag in 2018. Ze had het daar over “uitgestoken handen” en “wederzijds begrip”, terwijl er niet werd gesproken met de PVV tijdens formatierondes. Als het gaat over Rutte dan had Kaag het echter over “scheidende wegen” – wegen we al haar acties en woorden tegen elkaar af, dan ontstaat een beeld van onoprechtheid en hypocrisie. Die speech kwam er destijds gewoon op neer dat grote groepen mensen die haar utopieën niet delen, werden weggezet als complotgekkies:

“We merken steeds meer dat delen van de samenleving vatbaar zijn voor halve waarheden, manipulatie en fake news waarbij de internationale orde wordt getypeerd als een zogenaamd cultuurmarxistisch project.”

Dat is grappig! Hebben de Kamervragen van FvD nu juist onomstotelijk boven water gekregen, dat het World Economic Forum wettelijk bindende afspraken heeft gemaakt met dit kabinet? En dat noemde u toen een “cultuurmarxistische complottheorie”, maar het bleek gewoon wáár?

Ach zo. En over die wettelijk bindende afspraken heeft het parlement ook in alle openheid en transparantie vergaderd en gestemd? Toch niet, zegt u nu?

Nou me dunkt dat u dan toch een probleem heeft! Want de mensen die zich daar zorgen over maken, die stemmen op partijen die u, met uw “uitgestoken hand” van de kabinetsformatie buitensluit. Het wordt zo nog heel spannend, die politiek. Moge u leven in interessante tijden, zeggen de Chinezen dan.