Merkwaardig genoeg heb ik niets gehoord in alle Fortuyn-terugblikken over dat ene interview waarvan de Volkskrant-redactie helemaal van de kook raakte. Waarbij Leefbaar Nederland (Jan Nagel) dacht dat iets heel verschrikkelijks was gezegd – kortom, de uitspraak waarmee alle heisa begon: “de islam is een achterlijke cultuur”.
Het begon dus met Frank Poorthuis en Hans Wansink, “De islam is een achterlijke cultuur”, Interview met Pim Fortuyn, in: De Volkskrant, 9 februari 2002: “Ik haat de islam niet. Ik vind het een achterlijke cultuur. Ik heb veel gereisd in de wereld. En overal waar de islam de baas is, is het gewoon verschrikkelijk.”
Was dat alles?
Ja, dat was het. De Volkskrant-redactie, tot de nok gevuld met geseculariseerde babyboomers dacht dat dit heel ernstig was.
Jan Nagel, zo op het eerste gezicht een normale man, was helemaal buiten zinnen.
De gehele Haagse elite schreeuwde uitzinnig “Wordt wakker”, alsof de nazi’s de grens waren overgestoken.
Een land, vol met hysterische mensen.
“Ik vind het christendom een achterlijke cultuur”, zou totaal geen probleem zijn geweest. Welkom zelfs. “Ik vind Nederland een achterlijke cultuur”, zou geweldig zijn geweest. “Ik vind atheïsme een achterlijke cultuur”, zou als verfrissende zelfspot zijn ervaren. “De Verlichting is een achterlijke cultuur”, een doordenkertje voor de intellectuelen. Alleen die ene godsdienst, dat kon niet.
Vanaf dat moment was het exit Leefbaar. LPF. Extreemlinkse Volkert. 6 mei.
Soms denk je: wat nu als Thom de Graaf, Marcel van Dam, Frits Bolkestein, Ad Melkert, Jan Nagel, Paul Rosenmöller gewoon hadden gezegd: “Et alors? Iedereen mag toch een religie, een ideologie, een opvatting, een idee ‘achterlijk’ noemen? Wat is daar mee mis? Dit is toch Nederland?”