Zeven jaar na Van Gogh

De vrijheid van meningsuiting staat nog steeds onder grote druk.

Het is vandaag zeven jaar geleden dat Theo van Gogh werd afgeslacht door Mohammed Bouyeri. Tezamen met 9/11 en de moord op Pim Fortuyn ongetwijfeld een van dé markeerpunten van de jaren '00.

Tijdens zijn terechtzitting liet Mohammed Bouyeri destijds weten dat hij Van Gogh had vermoord omdat de cineast de islamitische profeet Mohammed zou hebben vermoord. In de woorden van Bouyeri: '[D]ezelfde wet die mij opdraagt om iedereen die Allah en zijn profeet uitscheldt de kop eraf te hakken, diezelfde wet verplicht mij om mij niet in dit land te vestigen. (...) Ik heb gehandeld uit geloof. En ik heb zelfs aangegeven dat als het mijn vader was geweest of broertje had ik precies hetzelfde gedaan.'

We zijn inmiddels dus zeven jaar verder. Helaas is er weinig veranderd, want vandaag werd bekend dat het kantoor van het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo is bestookt met molotovcocktails. Alhoewel de politie zegt nog geen idee te hebben wie er achter de aanslag zit, is er een meer dan grote kans dat het te maken heeft met het themanummer 'Sharia Hebdo'. 'Om de overwinning van de islamitische partij [in Tunesië] op passende wijze te vieren, heeft Charlie Hebdo Mohammed gevraagd om de speciale hoofdredacteur te zijn van het volgende nummer,' zo stelde het tijdschrift. Bovendien staat op de cover van het blad een afbeelding van de islamitische profeet Mohammed die dreigt met 100 zweepslagen voor wie zich niet doodlacht. Klaarblijkelijk schoot dit alles in het verkeerde keelgat van een aantal moslims.

Helaas staat deze aanslag op de vrijheid van meningsuiting niet op zichzelf. Het lijkt inmiddels de gewoonste zaak dat een groep moslims hun eigen wetten door middel van geweld op Europese grond willen afdwingen. Ik noem een Salman Rushdie, een Theo van Gogh, een Kurt Westergaard, een Lars Vilks en zo kan ik nog wel even doorgaan. Desondanks mogen wij in het vrije Westen de vrijheid van meningsuiting daarr niet onder doen laten lijden. Zonder de vrijheid van meningsuiting is er immers geen democratische rechtsstaat mogelijk. Zodra wij ons zelf gaan censureren, geven wij ons gewonnen. Laat dat nooit gebeuren!

foto: drobm - flickr