Wishful thinking as modern politics

Die Peter Verhaar van GeenStijl schrijft wel eens wat over Economie & Europa waarin drie van de dertig opmerkingen BIJNA raak zijn. Maar voor wie het interesseert: hier is de analyse van wat er nou ECHT fundamenteel mis was met wat Rutte deze zondagmiddag allemaal beweerde in Buitenhof over dat onderwerp.

Zoals te verwachten viel zijn de toverwoorden van Rutte Begrotingsdiscipline en Groei. Hij kan natuurlijk ook moeilijk iets anders zeggen, maar dit berust wel grotendeels op 'wishful thinking'.

Wie denkt dat een Latijnse cultuur zich onder druk van het bureaucratische Brussel laat dwingen tot een structurele begrotingsdiscipline droomt van een maakbare wereld, die niet bestaat en ook niet zal gaan bestaan. Ik ken die wereld van binnenuit: mijn levenspartner komt er vandaan en ik heb jarenlang in Spanje verbleven. Kansloos dus. En daarmee valt de basis onder diens visie weg.

Als ik Rutte dan hoor zeggen dat Portugal (en Italië en Spanje) goed bezig zijn om de zaak 'op de rails' te krijgen, dan schiet ik bijkans van mijn zetel. Graag zou ik tegen Rutte willen zeggen:'ga zelf eens kijken beste Mark, wie daarvan de dupe zijn. Zijn dát de door u geroemde voordelen van de Unie ?'.

Wie goed heeft geluisterd naar onze MP hoort welke strategie men volgt: stapje voor stapje zullen we Europa 'veroveren'. Ik haal de woorden van Jean Claude Juncker maar weer eens aan, die in 2010 in het weekblad der Spiegel opmerkte: 'Wij beslissen iets. We brengen dat dan in het midden en wachten enige tijd om te zien wat er gebeurt. Volgt er geen misbaar, breekt er geen opstand uit – want de meesten begrijpen toch niet wat er werd beslist – dan gaan we weer wat verder. Stap voor stap, tot er geen terugkeer meer mogelijk is'.

Ziedaar de werkwijze van de nieuwe Vierde macht in optima forma. 

Geen enkele vraag van de interviewer over de democratische legitimatie. Over wat de belastingbetaler ervan vindt. Noppes, nada, niente. Wel roept Rutte en passant dat de euro ons land € 37 miljard per jaar extra waardegroei oplevert. Maar waar blijft dan toch die broodnodige onderbouwing daarvan ? Kan die niet gegeven worden of wil men dat niet ? Ook verwees Rutte onterecht naar 2009 als oorzaak van deze crisis.

Dat is niet waar. De oorzaak van deze crisis zijn de overdadige uitgaven van nationale staten in Zuid-Europa en het falende toezicht van centrale bankiers, nationale parlementen en Brussel zelf. De bal wordt onterecht neergelegd bij de financiële markten, die slechts gebruik maken van het speelveld dat hen geboden wordt. Het zijn de lidstaten zelf die blaam treffen, geen excuus voor de toegang tot goedkoop geld op de markten, want dat werd mogelijk gemaakt door het politieke besluit om economieën met ongelijke snelheden te laten toetreden tot één muntunie.

 En tot slot had Rutte het over de uitdaging om Brussel 'efficiënter'  te maken. Waarom is dat nog niet gebeurd dan ? Ik krijg sterk de indruk dat ze het zelf niet weten hoe die Brusselse mammoettanker gekeerd moet worden. En ik zeg uit het diepst van mijn overtuiging: dat zal ook niet gaan gebeuren (tenzij we de boel ontmantelen, maar dat zie ik ook niet gebeuren).

Kortom, zowel de verlaging van de Franse credit rating als het te laat en te weinig ingrijpen in de Griekse tragedie, als de eigen bezuinigingsnood, alles wordt aangewend om het ESM Verdrag erdoor te jassen. Zelfs nog een jaar eerder dan gepland. Onder het mom van begrotingsdiscipline en economische groei worden soevereiniteit en zelfbeschikking verkwanseld. It is a bloody shame.

Foto: Wikimedia Commons / De minister-president.