Wil de PVV-aanhang eigenlijk wel wat bereiken?
Opsluiten in eigen gelijk is blijkbaar aantrekkelijker dan samen strijden tegen het ESM.
Eerder vandaag werd bekend dat zowel ChristenUnie als SGP ook tegen het ratificatie van het ESM-verdrag zullen stemmen. Mooi nieuws voor het nee-kamp zou je denken. Het aantal partijen dat het verdrag afwijst, komt daarmee op vijf (PvdD, SP en PVV zeiden in een eerder stadium al definitief nee, net als Hero Brinkman), het aantal nee-stemmende Kamerleden op 47. Het biedt perspectief om via een gerichte lobby aarzelende partijen als VVD en PvdA onder druk te zetten. Door de stemverklaringen van de beide kleine christelijke partijen maakt een ommezwaai van een van die twee partijen namelijk opeens het hele verschil - 47 plus 30 of 31 is immers een meerderheid.
Logischerwijs zou je dan ook verwachten dat alle nee-stemmers in die laatste uren voor het begin van het debat samen optrekken om weifelende VVD en PvdA-Kamerleden te bewerken. Maar zo zitten PVV-stemmers blijkbaar niet in elkaar. In plaats van CU en SGP met open armen te verwelkomen in het kamp van de tegenstemmers, zetten ze het op een snauwen en grauwen. Een kleine selectie uit de commentsecties van vandaag:
CU is niet mordicus tegen. Maar wil een aanpassing. Ook al krijgt Nederland zeggenschap, dan nog zal dat geld opgehoest moeten worden. Geld dat we niet hebben, dat we moeten lenen en waarvoor de burger dan weer moet bezuinigen.
Nee, ze zijn tegen ESM in de huidige vorm. Supranationale dictatuur vinden de boys van de SGP prima, maar dan wel op een andere manier.
Dijkgraaf stemde anders vorige week nog tegen het voorstel van Wilders voor uitstel. Wat heeft hem nu dan opeens doen besluiten een grote gereformeerde broek aan te trekken? Een visioen van de Heilige Geest?
Ik verheug me nu al op de dag dat er in Nederland opnieuw een Europees referendum wordt gehouden. We gaan dan drie kampen krijgen: de voorstanders, de tegenstanders - en de PVV-aanhang, die zowel voor- als tegenstanders gaat lopen verketteren. Hartverwarmend, zoveel eurosceptische broederschap! Wat zegt u, winnen? Nee, da's meer iets voor het andere kamp. Zolang ze maar lekker hun eigen gelijk kunnen uitzeggen en kunnen uitleggen waarom zij echt veel zuiverder in de leer zijn dan hun medestanders, vinden velen aan eurosceptische kant het blijkbaar allang goed.
Dat gebulder wat u in de verte hoort, dat zijn schaterlachende Brusselse eurocraten. Die kunnen ongetwijfeld hun geluk niet op over zoveel strategisch onbenul bij hun tegenstanders.
