Wijzigingen basispakket: survival of the fittest?

Hoe erg is het dat dieetadvies niet meer wordt vergoed? Begin dit jaar is dieetadvies uit het basispakket van de zorgverzekering gehaald. Alom drama natuurlijk, want de onderklasse zal weer eens de dupe zijn. Maar is dat nou wel zo?

Het argument van minster Schippers om dieetadvies uit het basispakket te halen is geweest dat als mensen dieetadvisering voor eigen rekening nemen, dure medicijnen tegen kanker wel vergoed kunnen (blijven) worden. Een juiste afweging. Bovendien heeft het ook zo zijn voordelen als mensen moeten betalen voor dieetadvies.

Over het algemeen weten we allemaal wel wat gezonde en wat ongezonde voeding is. Hier hoef je niet voor gestudeerd te hebben, want vanuit iedere abri, tv-zender of vrouwenblad wordt je om de zoveel tijd wel iets over gezonde voeding toegeschreeuwd. De kunst is natuurlijk om hier ook naar te handelen. Om het kortstondige genot enigszins binnen de perken te houden ten bate van de langdurige gezondheid. Sommige mensen lukt dit niet en die krijgen te maken met over- of ondervoeding en allerlei aandoeningen die hieraan gekoppeld zijn.

In het ziekenhuis of in het gezondheidscentrum probeert de diëtist deze mensen dan alsnog gezond aan het eten te krijgen. Maar vaak tevergeefs. Mensen klampen zich vast aan hun oude eetgewoonten, want dit vinden ze nu eenmaal belangrijker en comfortabeler dan het opvolgen van de praatjes van de deskundige. Een groot deel van het dieetadvies is praten tegen dovemansoren.

Wanneer er betaald moet gaan worden voor dieetadvies zal hier verandering in komen. De diëtist is niet meer de sul die zomaar tegen je aan komt praten over eten. Want hij komt niet meer, tenzij je betaalt. En als het je eigen portemonnee raakt, dan ben je ook niet zo geneigd om het advies in de wind te slaan.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Er zijn ook ernstig zieke mensen met een goede (sterke!) wil waar dieetadvies wel vruchten afwerpt. Deze mensen moeten nu met veel minder vergoed consult toe. En dat is treurig. Maar over het algemeen is de wanhopige poging om een dove onderklasse te blijven vertellen dat ze gezonder moeten eten iets waar prima op bespaard kan worden.