Wierd Duk bindt de strijd aan met stereotypes in de krant: 'als moslim zou ik hier van balen'
Wierd Duk vindt het maar raar dat Nederlandse journalisten zo hard hun best doen om moslims in het zonnetje te zetten. Reden voor Duks opmerkingen is het nieuwe artikel van Sheila Kamerman getiteld 'Portret van Marokkaans-Nederlands gezin: hoe de islam steeds belangrijker wordt'. Volgens Duk een vorm van 'betuttelracisme'.
Zullen ze ooit begrijpen bij die krant hoe 'betuttelracistisch' dit is? En hoe enorm '1996' zo'n serie over 'Nederlandse moslims' is? Was ik moslim, dan zou ik hier zo van balen: https://t.co/ktSXyug9GM
— Wierd Duk (@wierdduk) 27 april 2019
Eigenlijk boeit het maar weinig mensen wat Kamerman schrijft. Fijn dus dat Duk haar wat extra reclame geeft op zijn Twitter. 'Wellicht dat ophef nog wel lezers trekt' denken de journalisten. Maar het artikel is zo'n typische tranentrekker dat je het gevoel bekruipt dat de Telegraaf-journalist wellicht gelijk heeft. Zo had het gezin aanvankelijk discussie over welke taal men zou spreken (alsof dat ter discussie zou staan bij migratie?):
"Welke taal ga je dan spreken, vraagt de vader van Habiba El Yaacoubi. Ze heeft verteld dat ze haar man achterna gaat reizen naar Nederland. In zijn vraag klinkt wanhoop en ook afkeuring. Het antwoord, welk antwoord dan ook, zou daar niets meer aan veranderen. „Tmazight”, zei Habiba, „als ik met mijn man en kinderen praat. Maar als ik de nieuwe taal heb geleerd, zal ik ook Nederlands spreken."
Tranentrekkend! Ach, het artikel is gewoon een zoveelste 'kijk deze migranten hier wonen, wij zijn zo divers'-opiniestuk en mist de diepgang die nodig is om zo'n serie aantrekkelijk te maken. Het zal wel lastig zijn om verhalen te vinden van Marokkaanse families die écht zielig zijn. Je land verlaten en ineens 3 keer zoveel geld verdienden in een sociaal stelsel is natuurlijk niet heel erg heldhaftig of zo. Zeker niet als je in het tolerante Nederland aankomt.
Voor de islam was voor de vroege gastarbeiders overigens weinig plek. Ze vonden het zelf ook niet zo belangrijk zo blijkt:
"De vanzelfsprekende godsdienst van thuis, belangrijk deel van de identiteit, verdwijnt naar de achtergrond in een land dat er geen aandacht voor heeft. Als islamitische gastarbeiders al praktiseren, dan alleen thuis waar niemand het ziet."
Blijkbaar vroeger dus geen gezeur met radicaliserende schoolbesturen of moskeeën? Opmerkelijk! Verder vond de NRC het wederom nodig om personen van Nederlandse afkomst 'wit' te noemen:
"Op zijn zesde gaat Hayats zoon Ayoub opgetogen naar een witte protestants-christelijke school in Vleuten."
Tja, blijkbaar vindt de NRC het leuk om behalve de religieuze verschillen ook nog de lichte verschillen in tint uit te vergroten in het artikel. Wat de verdere relevantie van de huidskleur is weten we niet. Wellicht een vorm van boetedoening? Wierd Duk is in ieder geval duidelijk: 'ik zou er van balen'.
