Werknemers willen weer eens in actie komen
Ik word hier zo moe van.
Oké. Volgens de kranten en de politieke elite in Den Haag gaat het tegenwoordig weer wat 'beter' met de vaderlandse economie. Die zit hoegenaamd in de lift; ja, ja, het gaat met de dag beter. Soortemet dan.
Werknemers hebben die positieve propaganda verhalen ook gehoord volgens een stel 'hoogleraren arbeidsrecht' en gaan meteen los:
De actiebereidheid onder Nederlandse werknemers stijgt. Tijdens de crisis hebben zij veel moeten inleveren, met een aantrekkende economie willen arbeiders terrein terugwinnen. Dat zeggen drie verschillende hoogleraren arbeidsrecht in een gesprek met NUzakelijk. "Er is de laatste jaren door werknemers veel ingeleverd op arbeidsterreinen zoals loon en werktijden", zegt hoogleraar arbeidsrecht aan de Universiteit Utrecht (UU), Teun Jaspers.
Jaspers zegt: "Voor sommige groepen is de bodem bereikt, zij hebben niet veel meer te verliezen waardoor de angst om ontslagen te worden is afgenomen. De actiebereidheid neemt daardoor toe." Maar, zegt 'ie, het gaat eigenlijk niet eens om een hoger salaris. Nee, 'veiligheid, arbeidstijden en flexwerken tellen ook mee.' Ze willen dus meer vrijheid, blijheid, minder hard werken én een hoger loon. Dit alles betaald en geregeld door werkgevers. U weet wel, dat zijn dezelfde mensen die totaal worden uitgezogen door de staat en die het bijzonder lastig hebben om hun bedrijf overeind te houden.
Goed, dat is dus al irritant genoeg, maar daar komt het volgende nog eens bij:
Werkgevers zouden niet weten of zij moeten onderhandelen met de vakbonden, de werknemers of de ondernemingsraad. "De vakbond wil laten zien dat zij er nog zijn, zij strijden voor hun onderhandelingspositie. Door te staken laat je zien dat je er nog bent", aldus Wilthagen.
Met andere woorden, er komen waarschijnlijk stakingen aan omdat de vakbonden willen bewijzen dat ze nog altijd macht en invloed hebben. That's all there is to it. Het heeft niets te maken met de manier waarop werkgevers hun werknemers daadwerkelijk behandelen, welnee, het gaat puur om het eigen gewin. Want dat staat al-tijd voorop bij dit soort professionele actievoerders. Voor de rest hebben ze lak aan alles, de eigen leden incluis.
Het eerstvolgende bedrijf dat te maken krijgt met een staking moet de werkweigerende werknemers stuk voor stuk ontslaan en vakbondsleiders de toegang tot het gebouw ontzeggen. En dan niet voor eens, maar voor de rest van het decennium.
