De wereldreis van Laura Dekker is ten einde.
De dappere tiener slaagde er als jongste ooit in om de hele wereld in haar eentje rond te zeilen. Geen geringe prestatie; ook niet, trouwens, voor een volwassene.
Het Guinness Book of Records mag het dan vervelend vinden dat dit meisje haar dromen najaagt, als Nederlander kan ik alleen maar zeggen dat ik buitengewoon trots ben op Laura. Wat heeft ze het geweldig gedaan. De hele politiekcorrecte wereld wilde dat ze thuis bleeft. Ze gaf echter niet op en drukte haar plan er gewoon doorheen; wat D66-rechters en andersoortige bemoeials er ook van vonden.
Als u een flink aantal foto's van de reis wilt bekijken kunt u dat
hier doen. Er staan echt wat mooie foto's bij.
Overigens heb ik mijn buik vol van de mensen die Laura "
irritant" en "arrogant" noemen. Ten eerste moet ik de eerste tiener
die niet irritant is nog tegenkomen. Daarnaast is het niet arrogant maar prijzenswaardig om je dromen na te jagen en het beste uit jezelf te halen.
Ik weet dat voorstanders van de nanny state het vervelend vinden, maar we zijn gelukkig niet allemaal hetzelfde. Er is nogal wat varieteit onder de mensheid. Dat is niet onze grote zwakte, maar onze grote kracht.