Wat is de overeenkomst tussen de PvdA en de maffia?

Wat is de PvdA toch een volmaakt cliëntelistische partij geworden.

Nu is er weer een triumviraat van PvdA-wethouders in Utrecht in opspraak geraakt omdat ze stemmen kochten gratis geld weggaven.

Vroeger, toen God nog Gerrit heette, kwam de PvdA op voor ‘de arbeider’. Na de jaren zestig werd dat streven steeds minder als gevolg van de nieuwe progressieve deugd: amoraliteit. Wie de wereld bekijkt door een amorele bril, ziet dat alles wat een mens goed is, want het is ofwel een uiting van zijn diepste zelf, ofwel deel van zijn cultuur. Er werd keurig een uitzondering gemaakt voor de christelijke en oorspronkelijke Nederlandse cultuur, want die was verwerpelijk. De tot zielepieten van de geschiedenis gebombardeerde vrouwen en minderheden werden de troetelkindjes van ons progressieve volksdeel.

Zo gebeurde het dat de PvdA de arbeider al vrij snel verliet. Arbeiders waren als economische klasse misschien schattig, hun denkbeelden waren niet feministisch, multicultureel en amoreel genoeg. Niet dat de arbeiders de PvdA snel verlieten. Er moest jaren later een Pim Fortuyn aan te pas komen om hen te vertellen dat ze al decennialang op de verkeerde partij stemden. Gevolg: de Pvda liep leeg en probeerde politieke munt te slaan uit zijn multiculturalisme om de electorale aderlating te stoppen. En zo groeide een buitengewoon cliëntelistische partij die dreef op stemmen van de allochtone medelander.

De partij past niet meer in Nederland, maar moet lekker naar Zuid-Europa gaan. Daar kan de PvdA naar hartelust zijn patronus-cliens-fetisj uitleven en gratis geld geven aan de armen achterban. Dat nu, voor de zoveelste keer, een stel PvdA-wethouders op onze kosten stemmen koopt, heeft niets met democratie te maken, maar met maffiapraktijken.