Wat bankencijfers waarvan u achterover slaat

Zo leuk wordt het nieuwe jaar niet.

Zo af en toe rondstruinen op het web levert interessante informatie op. Wat dacht u bijvoorbeeld van dit lijstje?

 

Het is een opsomming van een aantal banken dat is aangemerkt als 'too big to fail'. Wat die term ook precies betekent en hoe arbitrair dat moge zijn, wat u moet weten is dat overheden deze banken overeind zullen houden. Met belastinggeld, dat is.

Naast een lijstje namen, is het ook een weergave van hoe een bankaandeel het afgelopen jaar gepresteerd heeft. Dat zijn de rode cijfers achter de namen. Aandelen Bank of America en Société Générale verloren pakweg zestig procent van hun waarde. Laat dat even op u inwerken. Herman Finkers zou zeggen 'dat is wat!'. En het zou verder allemaal niet zo ernstig zijn, als de rest van het plaatje niet zo miserabel was.

Of de banken er echt zo slecht voorstaan als aandeelhouders denken, is de vraag. Wat de reden ook is, aandeelhouders mijden deze financials als de builenpest. En op een of andere manier hebben overheden besloten dat zij het ofwel beter weten dan beleggers, ofwel geen keuze hebben en deze banken moeten redden. Als deze financiële instellingen op een bepaald moment niet meer aan kapitaal kunnen komen omdat ze elkaar niet meer vertrouwen (en dat is nu al in zekere zin het geval, niet voor niets potten ze het op bij de ECB), gaan overheden zich ermee bemoeien. Althans, dat bleek tijdens de nasleep van de kredietcrisis: Europese bankenredderij was ineens, alle Europese integratie ten spijt, een oernationale aangelegenheid.

Zomaar wat vragen: wat zou het betekenen voor de Franse kredietwaardigheid als het land zijn bankensector overeind gaat houden? En wat betekent dat voor de kredietwaardigheid van het EFSF en het voortbestaan van de euro? En o ja, heeft u wel eens gehoord wat de Maya's over 2012 zeiden?