Merkel denkt erover na.
De netto toegevoegde waarde aan de Duitse economie door alle EMU-landen samen is 19,2% van de totale netto toegevoegde waarde aan Duitsland. Voor Nederland is dat 75%. Duitsland verdient onderaan de streep dus veel minder in de EMU-zone en veel meer daarbuiten in vergelijking met Nederland. In de top-10 van meest profijtelijke landen voor Duitsland slechts 3 Eurolanden (bron OECD, TIVA):
-1- China: 15,65 mld US-dollar
-2- Italië: 13,80 mld US-dollar = 10,62 mld Euro
-3- Spanje: 12,50 mld US-dollar = 9,62 mld Euro
-4- USA: 12,31 mld US-dollar
-5- Frankrijk: 11,63 mld US-dollar = 8,94 mld Euro
-6- UK: 10,85 mld US-dollar
-7- Denemarken: 7,49 mld US-dollar
-8- Zweden: 5,96 mld US-dollar
-9- Mexico: 5,16 mld US-dollar
-10- India: 4,84 mld US-dollar
De PIIGS+Frankrijk voegen echter wel het meeste toe (37% van het totale profijt), maar daar staat tegenover, dat Duitsland 10 jaar netto profijtelijkheid van de internationale handel- en dienstenuitwisseling met de PIIGS+Frankrijk in de waagschaal heeft gelegd via alle noodleningen aan en target2-vorderingen op de PIIGS en Frankrijk. Dat is veel. Heel veel. In totaal heeft Duitsland 550 miljard Euro in de waagschaal gelegd om de Euro te redden tot nu toe.Duitsland kan niet met de Euro als eenheidsmunt, want dan zet het steeds meer jaren profijt uit im- en export op het spel.
De ECB wil bijvoorbeeld pakketjes Italiaanse kredieten aan het MKB aldaar opkopen van in totaal 65 miljard Euro, zodat Italiaanse banken weer krediet hebben om bedrijven te financieren. Duitsland zou alleen al daardoor 1 jaar en 8 maanden winst uit Italië als extra risico op het spel zetten. Vandaar dat Jens Weidmann zich daar heftig tegen verzet, want het ECB dreigt binnenkort op een hellend vlak van staatsfinanciering te raken. Duitsland houdt dat in haar eentje niet tegen, zolang het Bundesverfassungsgericht er niets tegen kan doen. En Klaas Knot schijnt om redenen die ik niet begrijp niet altijd met de Duitsers op te trekken in strijd tegen een al te avontuurlijke ECB.
Duitsland kan ook niet zomaar zonder Euro, want dan is Duitsland de winst die sinds 2004 gemaakt is via internationale handel en dienstenuitwissel met de PIIGS en Frankrijk voor een groot deel kwijt. Dit geldt ook voor Nederland. Een LAT-relatie met de Euro is dus geboden. Living apart, together.
Nu wil het geval, dat de Target 2 vorderingen dalen sinds afgelopen zomer. Het wordt voor Duitsland daardoor goedkoper om uit de Euro te stappen. Nu is het moeilijk te voorspellen, wanneer de Target 2 saldi van de PIIGS en Frankrijk op zijn laagst staan, maar dat is het beste moment voor Duitsland om Plan B in werking te laten treden. Dat moment is in ieder geval voordat de ECB echte staatsfinanciering toelaat en voordat de PIIGS en Frankrijk echt failliet verklaard worden. Nu dus, want de zuidelijke druk op de ECB om aan staatsfinanciering te gaan doen neemt elke dag toe vanwege Spanje en Italie. Dat gaat nu echter niet gebeuren, want er zijn eerst Duitse verkiezingen.
Mocht Alternative fur Deutschland een machtsfactor worden (dat is ze nu in de peilingen overigens niet), dan zou Merkel wel eens over kunnen gaan op Plan B. Want vlak na de Duitse verkiezingen is het het beste moment om zekerheden parallel aan de risicos van de Euro te leggen om te redden wat er te redden valt. Merkel schijnt achter gesloten deuren namelijk wel eens te brainstormen over Plan B. Een Neuro a la Henkel schijnt haar voorkeur te hebben. Kai Konrad zei dat al eerder, maar nu
zegt Udo Olfkotte het op mysterieuze en maar dreigende wijze ook.
"Deutsche Wirtschafts Nachrichten: Was denken Sie, wie Merkel wirklich zum Euro steht? Kann es sein, dass sie auf Zeit spielt, und einen Euro-Ausstieg vorbereitet, weil sie die verheerenden Konsequenzen für Deutschland erkannt hat? Udo Ulfkotte: Da muss man nicht lange spekulieren. Ich war ja lange Zeit neben meiner Tätigkeit für die FAZ auch für die deutschen Sicherheitsbehörden tätig und habe enge Kontakte zu den Geheimdiensten aufgebaut. Aus dieser Schiene habe ich mehrfach gehört, dass sie der Idee eines Nord-Euro hinter geschlossenen Türen aufgeschlossen gegenübersteht. Also der Idee von Ex-BDI-Chef Hans-Olaf Henkel. Jedenfalls weiß sie, dass es den Euro so ganz sicher nicht mehr lange geben kann. Und sie weiß, dass die Bürger da draußen einen Teil ihrer Ersparnisse verlieren werden. Die entscheidende Frage für jeden Spitzenpolitiker ist doch, wie man die Abschaffung der Euro-Einheitswährung ohne Bürgerkriege oder gar Kriege schafft. Denn das große Problem ist, dass wir Deutschen viele Schuldscheine von bankrotten EU-Staaten im Tresor haben, sie aber aus Gründen der politischen Korrektheit nicht einlösen wollen. Oder aber es kommt Krieg oder Bürgerkrieg. Genau davor stehen wir. Und die Politiker schieben die Entscheidung nur noch hinaus.
In het beste geval tot vlak na de Duitse verkiezingen. Ik hoop het.
