Eigen continent eerst

Dat Hitler geen 'gewone historische figuur' is, valt al af te lezen aan het feit dat elke verwijzing naar de Duitse dictator nog veel emoties opwekt en in internetkringen vaak als een 'godwin' wordt aangeduid. Dat laatste is overigens al een vorm van relativering. Als de naam Hitler valt, staan rechtse bloggers meteen klaar om linkse bloggers met Mao en Stalin om de oren te slaan. Met serieuze historische discussies heeft dit niks te maken, met eigentijdse agitprop des te meer.

Daarom is het goed nog eens te beargumenteren waarom Hitler een nog groter kwaad was dan Mao en Stalin. En wel volgens het principe - het zal de rechtse bloggers aanspreken - 'eigen continent eerst'. In China bestaat nog steeds het officiële leerstuk dat Mao voor zeventig procent goed was en voor dertig procent fout. De grote roerganger is ook nog zeer populair op het Chinese platteland. Hij mag dan meer slachtoffers hebben gemaakt dan Hitler, maar deed dat voornamelijk onder het eigen volk. Aanvalsoorlogen heeft Mao niet gevoerd. De Chinese deelname in de Korea-oorlog was een reactie op de Amerikaanse inmenging en in de Mao-tijd was China totaal naar binnen gericht. Als de Chinezen dan toch nog steeds vinden dat Mao voor zeventig procent goed zat en voor dertig procent fout, wie zijn wij dan om daar anders over te denken? Mao was erg, maar vooral in Azië, en in de twintigste eeuw zijn er ergere geweest.

Stalin bijvoorbeeld. De Sovjetdictator heeft ook niet alleen slachtoffers onder het eigen volk gemaakt (waarbij 'Koba' niet eens een echte Rus was, maar een Georgiër), maar ook onder andere volken. In de Sovjet-Unie zijn complete volkstammen naar Siberië verplaatst, en de moordpartijen onder 'klassenvijanden' als de koelakken logen er niet om. Ook de eigen partijvrienden en het Rode Leger hadden onder zuiveringen en showprocessen te lijden. Maar aanvalsoorlogen heeft de Sovjet-Unie niet echt gevoerd. In 1937 (ook het jaar van de Japanse massamoord in Nanking) verdedigde het Rode Leger zich ondanks de onthoofding van het eigen officierencorps verrassend goed tegen een Japanse aanval in het Verre Oosten.

En Stalin sloot in augustus 1939 dan wel een duivelspact met Hitler, maar dat was vanuit Sovjetoogpunt een realpolitieke reactie op de eerdere westerse appeasement van Chamberlain en Daladier in München. Het was Hitler die in 1941 de Sovjet-Unie aanviel, nadat hij dat in 1940 al op Noord- en West-Europa had gedaan. En ere wie ere toekomt: het was het Rode Leger, samen met de geweldige opofferingen van het Sovjetvolk, die de nederlaag inluidde van Nazi-Duitsland. De West-Europese beschaving is mede dankzij Stalin gered. Dat dit uiteindelijk ook tot een meer dan veertig jaar durende bezetting en sovjetisering van Oost-Europa leidde, inclusief alle slachtoffers die dat weer maakte, was mede de schuld van Hitler en zijn Herrenvolk.

Daarmee komen we bij de kern van de zaak. Wij leven in Europa en het was Hitler die dit continent in het verderf heeft gestort. Niet alleen door de fabrieksmatige vernietiging van zes miljoen Joden en het uitroeien van Untermenschen als zigeuners, andere Slavische volken en politieke tegenstanders (zoals communisten en socialisten), maar ook door zijn veroveringsoorlogen die een beschaafd cultuurvolk als de Duitsers tot een ongekende barbarij en wreedheid hebben verleid. Dat Hitler een Oostenrijker was en geen Duitser, maakte daarbij weinig uit. Het gebeurde op ons eigen continent, waarbij Hitler ook nog eens door een zich in het defensief gedrongen conservatieve burgerij aan de macht werd gebracht, als 'schild tegen het bolsjewisme'.

Die historische schandvlek kleeft nog steeds aan rechts. Alle pogingen om het kwaad van Hitler te relativeren door erop te wijzen dat Mao en Stalin nog meer slachtoffers hebben gemaakt, zijn niet alleen een retorische truc, maar doen ook de alarmbellen afgaan. Het mag dan zo zijn dat de communisten liever over het fascisme als boeman spraken dan over het nationaal-socialisme (Stalin was de man van het socialisme in één land), maar dat geeft eigentijdse rechtse bloggers nog niet het recht de redenering om te draaien en te doen alsof het nazisme eigenlijk hetzelfde als het socialisme was. Fascisme en nazisme waren voor alles Europese creaties van conservatieve en reactionaire snit, die op een racistisch superioriteitsgevoel waren gebaseerd en geweld verheerlijkten. Dat nihilisme was nieuw in de wereldgeschiedenis, een totale degeneratie van volken en culturen die zichzelf superieur waanden en beter hadden moeten weten.

Vooral dat laatste telt, op een continent dat bij wijze van vooruitgang geleerd meent te hebben van de geschiedenis. 'Nooit meer Hitler' is meer dan een politiek-correcte sjabloon of een simpele godwin waarmee rechts door links om de oren wordt geslagen. Dat rechtse bloggers dit in twijfel trekken, en volgens de slechtste gewoonten van het cultuurrelativisme Hitler menen te kunnen bagatelliseren door hem tegen Mao en Stalin af te zetten als 'het mindere kwaad', laat zien dat het brutale en domme fascisme weer de kop opsteekt. Weliswaar een fascisme-light, dat anoniem op het internet blogt en niet het lef heeft om in alle openbaarheid voor de eigen opvattingen uit te komen, maar toch een mentaal gestoorde vorm van fascisme.

Alleen al dat gekoketteer met de politieke incorrectheid, dat verongelijkte slachtofferdenken van 'wat worden wij toch lelijk door de landverraderlijke elites en de MSM gediscrimineerd', is een teken dat wij op ons eigen Europese continent opnieuw in giftige tijden leven. Omdat we weten waartoe dat in onze contreien heeft geleid, moet Hitler ook anno 2012 nog als de ergste van de ergsten worden gediskwalificeerd. Ik zeg het nog maar eens, opdat de onnozelsten onder het rechtse blogvolk niet kunnen zeggen dat ze het niet hebben geweten.