Waarom er niks mis is met gezond wantrouwen
Het wantrouwen is het grootst in Flevoland en Limburg.
Wat doet u als u 's avonds laat alleen door de grote stad loopt en een steegje in moet waar u van een afstandje al een groepje van vijf hangjongeren ziet wachten op de volgende prooi? Loopt u dan gewoon dat steegje in omdat die jongens misschien niks kwaads in de zin hebben? Of denkt u: laat maar, ik loop liever niet het risico beroofd te worden.
Ik weet het wel. Ik zou het steegje mijden. Gezond wantrouwen noem ik dat. Linkse mensen kunnen er niet tegen als ik zeg dat ik het steegje zou mijden, maar dat komt omdat zij nog niet zijn beroofd (vooral zo doorgaan!) en nog geloven in de goedheid van de mens. De naïeve wereldverbeteraars.
Ik haal het voorbeeld aan omdat ik lees dat de inwoners van Limburg en Flevoland het meest wantrouwig zijn van Nederland. De helft van de inwoners van 15 jaar en ouder zegt dat u en ik niet voorzichtig genoeg kunnen zijn in de omgang met andere mensen.
Daarmee is het vertrouwen in anderen in deze twee provincies een stuk lager dan in de meeste andere provincies. Dat meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vrijdag. Ook het vertrouwen in rechters, het leger en de politie is in Limburg lager dan in andere provincies.
In Zeeland, Friesland en Utrecht is het vertrouwen in andere mensen het grootst. Daar geeft ongeveer 64 procent van de inwoners aan dat andere mensen wel te vertrouwen zijn.
Flevolanders en Limburgers zijn wijze mensen. Natuurlijk heeft het geen zin om paranoïde te doen en iederéén altijd te wantrouwen (alsof iedereen kwade bedoelingen heeft), maar nogmaals, er is niks mis met gezond wantrouwen.
Ik ken genoeg verhalen van mensen die een onbekende vijftig euro hebben geleend om er vervolgens nooit meer wat van te horen. Alleen mensen die geloven in de goedheid van de mens doen zoiets.
Mij niet gezien. Leer mij de mens kennen. Ik vertrouw mensen pas als ik ze persoonlijk ken en weet wat hun achtergrond is.
