Waarom Clinton zo slecht nog niet was

Bill Clinton werd tijdens zijn presidentschap werkelijk gehaat door Republikeinen. Nu kijken conservatieven echter met smart terug op de jaren negentig.  

Waarom? Nou, omdat Clinton lang niet zo radicaal was als de huidige president, Barry Obama. Anders dan de 44e president was Bill zowaar in staat om af en toe samen te werken met het, door Republikeinen gedomineerde, Huis van Afgevaardigden. 

Jawel, met name Newt Gingrich en Clinton lagen regelmatig met elkaar in de clinch, maar uiteindelijk kwamen ze er toch uit. Welfare reform werd bijvoorbeeld doorgevoerd, wat een buitengewoon moeilijke en belangrijke zaak was.

Obama, aan de andere kant, is echt socialistisch te noemen. Hij negeert Republikeinen dan ook zoveel als dat maar kan. Hij is niet geinteresseerd in oplossingen die daadwerkelijk werken. Welnee, het gaat erom dat hij zijn radicale plannetjes kan doorvoeren, the consequences be damned.

Een paar dagen geleden mocht Bill O'Reilly, van Fox News, Clinton interviewen. Het gesprek toonde maar weer eens aan dat de laatste twee Democratische presidenten twee totaal verschillende politieke dieren zijn.

Een van de opvallende uitspraken die Clinton deed ging over de behandeling van zijn vrouw, tijdens de verkiezingen van 2008. Toen werd Hillary namelijk continu kapotgemaakt door de media, die een groot fan waren van Obama. Clinton gaf dat toe. Zijn gezichtsuitdrukking sprak boekdelen; hij is daar nog altijd niet over te spreken. En terecht, natuurlijk.

Daarnaast sprak de voormalige president op een buitengewoon goede manier over de economie. Anders dan Obama zou hij, als hij nu president was, niet kiezen voor een hard-links beleid. Het was opvallend dat hij hier zo duidelijk over uitsprak, omdat de Republikeinse tegenstanders van Obama deze woorden natuurlijk kunnen gebruiken om hun argumenten tegen zijn beleid kracht bij te zetten. 

Zo zei Clinton dat er nogal wat aan te merken valt op Obamacare. In plaats van Obamas plan zou Clinton meer willen kijken naar Nederland en ons zorgsysteem / verzekeringssysteem overnemen. Met andere woorden, hij zou overheidsinterventie willen mengen met concurrentie... en mensen die een verzekering niet kunnen betalen financieel ondersteunen. 

Daarnaast gaf Clinton aan dat hij niets begrijpt van Obamas onwil om de adviezen van de commissie Bowles-Simpson over te nemen. In het rapport Bowles-Simpson wordt de president verteld hoe hij het land er economisch bovenop kan helpen... en dat door zich zowel te richten op de middel- als op de lange termijn. Geen slecht idee, zou je denken.

Helaas liet De Verlosser het rapport links liggen. O'Reilly vroeg Clinton hierna. "Waarom nam hij het advies niet over?" Clintons antwoord: "Daar weet ik het antwoord niet op. Ik vond het een bijzonder goed rapport". Vervolgens legde hij uit waarom het Bowles-Simpson rapport klopte en wat hij gedaan zou hebben als hij nu president was. Zo zou hij de staatsschuld bijvoorbeeld terug proberen te brengen tot normale proporties. 

Maar Obama? Tja. Die kan zich niet druk maken om zulke vervelende details. Hij heeft een missie: Amerika een sociaaldemocratie te maken. Als dat inhoudt dat het land fiscaal in moet worden geholpen, het zij zo.

Obama en Clinton: twee heel verschillende Democraten.

U kunt het hele interview hier bekijken. Doet u dat wel even: het is echt bijzonder interessant om te zien hoe O'Reilly en Clinton met elkaar spreken over het buitenlands- en binnenlandsbeleid van hun land.