Het grootste slachtoffer van de islam is de vrouw. Hafid Bouazza zet dat op indrukwekkende wijze uiteen op Jalta.nl. Hafid Bouazza heeft zijn artikel over
de achtergestelde positie van de vrouw in de islam uitstekend getimed. Precies op de dag dat
Jalta.nl zijn epos publiceert, komt er geruchtmakend nieuws uit Pakistan: vandaag
bekrachtigde een Pakistaans gerechtshof de al door een lagere rechtbank uitgesproken doodstraf voor een christelijke vrouw. Het toont aan hoe ongelofelijk gruwelijk de godsdienst kan optreden tegen zo'n beetje de helft van de wereldbevolking. Waarom eigenlijk?
Enter Hafid. Hij beschrijft op beeldende wijze hoe de ondergeschikte rol van de vrouw in de islam zich manifesteert:
Om een bekende uitspraak te parafraseren: het eerste slachtoffer van een islamitische opstand is de vrouw. Van het Wahhabisme, via de FIS, de Moslimbroederschap, tot de Taliban en de Arabische lente bleek onzichtbaarheidstelling in het sociale en politieke even de sine qua non voor een prille islamitische staat. Nu zou men denken dat wanneer een gebied een economisch braakliggend terrein is, men dan alle armen en geesten, alle breinen en inzichten nodig heeft, ongeacht het geslacht, om zon dor land weer bloeiend te maken. Het lijkt geen vergezochte methode. En al zet men vrouwen enkel in voor voedende, verzorgende en medische taken, dan kan niemand ontkennen dat deze zaken op zijn minst even belangrijk zijn als militair geratel en landjepik. Het is dat groeperingen zoals IS buitengewoon gevaarlijk zijn, anders zou men niks anders kunnen doen dan lachen om de zedenpolitie die rondrijdt om toe te kijken of de vrouwen geen doorschijnende stof dragen en voldoende huid hebben bedekt (dat is: alles).
Moet u zicht voor de grap eens bedenken wat er zou gebeuren als er in een hedendaagse Hollandse stad een zogeheten zedenpolitie rondscheurt die vrouwen wijst op hun (gebrek aan) klederdracht. De zedenagent zal een grote bek krijgen, en de vrouw loopt gewoon door. Schaargekleed en wel.
En zoals blijkt uit de bloemlezing die Bouazza vervolgens geeft, is het in de afgelopen duizend jaar niet anders geweest in het Westen. De fragmenten die hij aanhaalt zijn interessant, want wij zijn gewend de Westerse geschiedenis door Westerse ogen te bekijken. Bouazza haalt echter moslimgeleerden en -diplomaten uit vervlogen tijden aan, die stuk voor stuk een punt maken van de enorme vrijheid die vrouwen hier kennelijk al honderden jaren genieten.
Dus de volgende keer dat u op CNN een stuk leest met een titel als "
I'm a feminist, and I converted to Islam", denk dan nog eens na. Juist een feminist zou tot over de oren verliefd moeten zijn op het vrije Westen en een gloeiende hekel aan de islamitische wereld, waar vrouwen geen enkele vorm van vrijheid genieten.
