Vluchtwegen naar 'Europa'

De EU heeft miljarden geïnvesteerd in het peperdure grensbewakingssystem Eurosur, maar de toestroom van asielzoekers uit -vooral- islamitische landen blijft maar doorgaan.

Sterker, in plaats dat de marine van betrokken eurozonelanden (vooral Italië en Spanje) de boten terugsleept naar haven van herkomst, zoals de Australiërs doen, helpen ze de vluchtelingen veilig aan wal in hun 'Beloofde Land': Europa. Het moge duidelijk zijn, dat de Europese belastingbetaler vervolgens twee keer betaalt, misschien wel drie keer. Eerst voor een peperduur 'bewakingssysteem', vervolgens voor de opvang van de vluchtelingen en tenslotte voor de gevolgen van het toelaten van grote groepen mensen (vooral mannen) uit cultuurvreemde landen. Met het staande Europese beleid ten aanzien van 'gezinshereniging' betekent dat, dat je kunt wachten op het moment dat de rest van de familie zich bij gevluchte Papa voegt. Inclusief ooms, tantes en de hele santekraam. Want EU-regels zijn regels en al die gevluchte mensen worden natuurlijk allemaal ernstig bedreigd in eigen land.

Je vraagt je af waar het gezonde verstand zit van de EU-beleidsmakers, want het moge ook duidelijk zijn dat op deze manier de ongebreidelde toestroom van dit soort vluchtelingen niet ingedamd wordt. We weten allemaal, dat in verreweg de meeste gevallen de werkelijke reden om naar Europa te komen economische motieven zijn. Heel begrijpelijk vanuit betrokkenen, maar onbegrijpelijk vanuit Europees bestuurlijk beleid. De eurozonelanden, zeker de zuidelijke, kampen al met enorme sociale problemen ten gevolge van de eurocrisis, de one-size-fits-none munt. Het draagt dan bepaald niet bij aan het herstel van de stabiliteit van die samenlevingen om dan nog eens tienduizenden islamieten de Unie in te laten komen. Mensen uit een andere cultuur, met een andere taal en met andere normen en waarden dan de Europese. Het resultaat is dan voorspelbaar: 'een enkele reis naar de onderklasse', zoals wijlen Pim Fortuyn het uitdrukte. Een reis die bovendien in de meeste gevallen niet eindigt in Lampedusa of Sofia, maar in Londen, Amsterdam en Berlijn. Om nog te zwijgen over het risico van import van besmettelijke virussen, zoals het Mers virus.

De enige juiste manier om vluchtelingenstromen effectief in te dammen is opvang in eigen regio. Ook dit weet iedereen al jaren, maar het gebeurt niet. Als dit EU-beleid wordt doorgezet, dan zal er nimmer een einde komen aan de eindeloze immigratie vanuit Noord-Afrika en andere islamitische landen als Irak, Afghanistan, Turkije en Iran. Alleen al in Egypte zijn er 40 miljoen jongeren onder de 25 jaar, die geen gunstig economisch perspectief hebben in eigen land. Die enorme kweekvijver aan testosteron moet ergens heen. Waarheen? Naar het land waar het leven goed is, dus naar 'Europa'. Dan hebben de Australiërs het beter begrepen. Sinds het terugslepen naar haven van herkomst is er geen illegale vluchteling meer geland op Australische bodem. En natuurlijk schreeuwen allerlei 'mensenrechten apologeten' moord-en-brand, dat Australië het (door henzelf mede ondertekende) VN-vluchtelingenverdrag schendt, maar de Aussies hebben daar gewoon lak aan. Hun harde beleid werkt en het ging de Australische regering om resultaat. The Australian meldt in haar bericht van 13 januari jongstleden, dat het harde beleid van de regering vruchten afwerpt:

De Viviane Redings van deze wereld mogen hier misschien niet gelukkig mee zijn, maar deze aanpak sorteert meer effect dan die van de EU. En het scheelt vooral geld, héél veel geld. Geld dat de EU nu niet heeft, maar mogelijk gaat halen. Bij de spaarders en belastingbetalers.

Hier vindt u een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter.