Uitstekend nieuws uit Gorinchem, want daar hebben ze sinds vandaag één onderdaan van de Turkse sultan minder in een publieke functie.
Het komt niet vaak voor dat ik Groenlinks loof, maar deze uitzondering mag er zeker zijn. Ilhan Tekir, tot vandaag gemeenteraadslid namens de partij, is per direct uit de fractie gezet. Dat kondigde hij zelf aan op Twitter, door zich meteen als slachtoffer neer te zetten:
https://twitter.com/ITekir/status/771333448443236352
Inderdaad, Tekir opent meteen de aanval tegen de partij die hem überhaupt had willen opnemen. De grote vraag is nu: had hij op dezelfde manier gereageerd als hij uit de AKP, de partij van zijn geliefde president Erdoğan, was gezet? Natuurlijk niet.
De Nederturk sprak vorige maand zijn steun uit voor de Turkse president, nadat de zogenaamde mislukte coup had plaatsgevonden. Wat je ook van deze man of zijn partij mag vinden, dit is wel het staatshoofd dat de meeste invloed probeert uit te oefenen op zijn diaspora, waarbij Nederland de laatste tijd de focus lijkt te hebben. Turken in Nederland en Turkije zijn druk bezig om lijsten op te stellen met organisaties en mensen - zelfs kinderen - die aanhanger zouden zijn van Gülen, de aartsvijand van Erdoğan. Dit zijn mensen die het prima vinden om via elke manier mogelijk invloed uit te oefenen op de gang van zaken in andere landen. Dit is op zijn minst een geval van stevige bemoeienis, en eigenlijk gewoon een grove schending van de Nederlandse soevereiniteit.
Dat alles maakte Tekir echter weinig uit, tot op het punt dat hij zijn trouw aan Groenlinks kennelijk liever opgaf dan die aan de AKP. Zijn claims dat er geen fatsoenlijk gesprek is gevoerd, zijn immers totaal onwaar: al sinds zijn misplaatste steunbetuiging voor Erdoğan werden er gesprekken met hem gevoerd over zijn functioneren binnen Groenlinks. Volgens partijvoorzitter Marjolein Meijer bleek het uiteindelijk onmogelijk om hem nog namens Groenlinks een publieke functie aan te bieden als Tekir zijn steun voor de AKP waardevoller vindt.
Ja, zelfs GroenLinks ziet wel in dat je er vergif op kunt innemen dat te zware loyaliteitskwesties in het spel zijn hier. Het staat Tekir helemaal vrij om de AKP te ondersteunen, maar dan wel graag op een locatie waar die partij ook daadwerkelijk een mandaat heeft om zich te bemoeien met de politiek. En laat het voor eens en voor altijd duidelijk zijn: dat is niet in Nederland.