Turkije kiest kant Oekraïne, Rusland kiest kant PKK: onderlinge spanningen lopen steeds verder op

De spanningen blijven toenemen in Syrië, en dan met name de spanningen tussen Rusland en zijn proxies en Turkije (en diens proxies). Zo bestrijdt Turkije de YPG, een aan de PKK gelieerd Koerdisch leger in Syrië dat het op dit moment opneemt tegen andere rebellengroepen. Ondertussen zegt Rusland dat onacceptabel te vinden, omdat Assad het juist weer prettig vindt dat dit soort groepen elkaar bestrijden én omdat Poetin er tegenwoordig alles aan doet om Turkije te beschadigen.

Zoals Russische premier Ahmet Davutoglu eerder vandaag zei:

Het moge duidelijk zijn dat de Turken -- die historisch één van Ruslands grootste concurrenten in de regio zijn -- daar niet van gediend zijn. En terecht, natuurlijk. President Erdogan is een autoritaire islamist, maar Turkije zou dit gedrag van Rusland ook niet accepteren als de seculiere CHP het er voor het zeggen zou hebben. Dit is de geopolitiek, geen partij of regering ontkomt daar aan.

Aangezien twee partijen proxies kunnen gebruiken liet Davutoglu ook meteen even weten dat zijn land achter Oekraïne staat en de Russische annexatie van de Krim absoluut niet erkent.

https://twitter.com/CNNTURK_ENG/status/699192607004614656

De komende tijd zullen de spanningen vrijwel zeker alleen maar verder oplopen. Zowel Rusland als Turkije proberen hun proxies dan wel hun directe nationale belangen (en invloedssfeer) te beschermen, en dat kan alleen ten koste van de ander. Het probleem voor Rusland is dat, als Turkije er echt genoeg van heeft en in actie komt, Moskou daar weinig aan kan doen: kijk maar eens naar een kaart van de regio. Turkije kan onmiddellijk tienduizenden of zelfs honderdduizenden troepen naar Syrië sturen, terwijl Rusland niet eens een directe bevoorradingslijn heeft.

Kortom, als Turkije wil kan het dit spel keihard uitspelen, zonder dat Rusland daar iets aan kan doen -- behalve heel boos worden, natuurlijk.