Tunahan Kuzu heeft wel degelijk een punt: de bedreigingen aan zijn adres moeten stoppen

Zoals Tim Engelbart eerder vandaag schreef is er een grote controverse uitgebarsten rond DENK en verschillende Nederturkse Kamerleden die actief zijn voor andere partijen. Die controverse is behoorlijk heftig -- en de toon waarmee het debat gepaard gaat is alles behalve inspirerend te noemen.

Maar er moet wel degelijk iets gezegd worden: als Kuzu zich erover beklaagt dat hij en zijn partijgenoten bedreigd worden moeten we dat wel degelijk serieus nemen. De dreigtokkies -- en ja, ik zie ze ook voorbijkomen op Twitter en Facebook -- presenteren zich namelijk als 'rechts.' Juist als rechtsliberalen moeten we ons daarom kilometers van dat soort mensen distantiëren.

In Nederland wordt het politieke debat fel gevoerd. Daar is niets mis mee. Maar er is wel iets ernstigs mis met de toon van het debat als het volstrekt normaal wordt gevonden dat politici en opiniemakers bedreigd worden door 'de andere kant' (welke kant die andere kant ook is).

Kuzu heeft recht op zijn mening. Hij heeft het recht ook om die mening te verkondigen. Maar andere mensen hebben vervolgens niet het recht om hem met de dood te bedreigen. Zo simpel is het nu eenmaal en we moeten dat steeds weer hardop zeggen. Natuurlijk betekent dit niet dat we het opeens maar eens moeten zijn met de man -- zijn plannen voor Nederland zijn desastreus -- maar een gepassioneerd politiek debat kunnen voeren is wat anders dan iemand met de dood bedreigen omdat hij er een onwelkome mening op na durft te houden.

Overigens een opmerking over de Armeense kwestie: het is natuurlijk volstrekt belachelijk dat de Nederlandse regering zich geroepen voelt om een oordeel uit te spreken over een drama dat zich honderd jaar geleden voltrok. Het is op zijn best hypocriet (want: niemand die ook maar iets zegt over het lot van de Indianen in Amerika of dat van de arme Afrikanen tijdens het koloniale tijdperk) virtue signaling pur sang en op zijn slechtst niets meer of minder dan een campagnestunt. Maar dat mogen we vast ook al niet hardop zeggen.