Thierry Baudet, Klaas Dijkhoff, en Jesse Klaver geven jonge generaties een identiteit

Politiek is niet alleen een middel om invloed uit te oefenen op het beleid van een land, of om kapitaal te herverdelen, of ter pacificatie van de heftige gevoelens van onrust, angst en boosheid. Het is ook een middel om identiteit te verkrijgen. Zeker voor de jonge generaties blijken de jonge fractieleiders politieke voorbeelden.

Klaas Dijkhoff, met zijn Brabantse gezelligheid, zijn Hollands nuchterheid, en hilarisch sarcasme. Met driedelig pak is hij sowieso de best geklede man van het Binnenhof en met zijn retorische techniek ook een van de beste debaters. Voor de nieuwe generatie VVD'ers is hij een voorbeeld om te volgen en men kleed zich graag hetzelfde als de Brabantse liberaal.

Niet alleen Dijkhoff is in 2017 een voorbeeld geworden voor jonge potentiële politici, maar Jesse Klaver ook. Zalen vol fans, meet-up na meet-up. De jonge Klaver weet niet van ophouden en (vooral) de jonge vrouwen staan in de zalen geïnteresseerd te luisteren naar de jonge heer. Jesse maakt van milieubeleid weer een sexy onderwerp en met typisch linkse anti-kapitalisme retoriek weet hij de linkse onderbuik van jongeren aan te wakkeren en aan zich te binden.

Thierry Baudet, de voorman van Forum voor Democratie, heeft ook een grote achterban onder de jongeren. Gekleed als Thierry of Jort Kelder lopen de jonge mannen in de zalen en over straat. Rechtse praatjes over immigratie, integratie, en identiteit galmen door de gangetjes en over de tafels wanneer de jonge FvD'ers zich uitlaten over de actuele politiek. Baudet vindt het ook nog geweldig om deze jonge mensen iets te leren over de Westerse cultuur, muziek, en filosofie. ''Smaak valt te leren'', zul je menig persoon bij Forum horen zeggen.

Drie voorbeelden van de nieuwe generatie politici, drie voorbeelden voor jongeren en de toekomst van de Nederlandse politiek. Ze geven politiek niet alleen een fris geluid en de broodnodige allure, maar ze vormen ook een onderdeel voor het zoeken naar de eigen identiteit. Politiek is geen stoffig onderwerp meer, maar de hoop voor de toekomst en een lifestyle. Het zorgt ervoor dat jongeren weer geïnteresseerd raken in de politiek, waarbij we minder snel vervallen in politieke apathie.

Aan de andere kant, het zorgt ook voor het verval van de politieke inhoud. Politiek beleid en de politiek cultuur vervormt zich tot een fundamentele vorm van identiteitsleer. Je bént dan een GroenLinkser, of je bént een FvD'er. Het leven in karikaturen en grijze identiteitsvorming. Natuurlijk geldt dat bij zoveel aspecten in het leven en in de maatschappij, maar het is wel iets waar we op moeten letten. Als we onszelf gaan vervormen tot karikaturen, wordt het politiek debat gemuteerd tot een theatershow, of een televisieserie, waarin iedereen zijn of haar eigen rol heeft.

Prima, deze herleving van de politieke identiteit, maar we moeten niet blind zijn voor de mogelijke negatieve gevolgen.