Stichting Vluchteling - Nederlandse moraalpolitiek samengevat
Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling, slingert haar opiniestuk de wereld in via het Parool over dat het vluchtelingendebat eenzijdig wordt belicht en de andere kant óók wel eens een paar veren in de reet verdient.
Alle aandacht gaat volgens haar naar Trump, Kim Jong-un en harde maatregelen tegen vluchtelingen. Zij wil graag meer aandacht voor de 5000 man die 40 kilometer lopen voor 'Nacht van de Vluchteling'. En hier stipt ze wat moois aan, want die symboolhulp is nou precies waar iedereen wel genoeg van heeft. Elke dag is er wel een dag waar ergens aandacht voor wordt gevraagd, lopen er weer een paar lui interessant te doen met een of andere inzamelingsactie en kloppen ze zichzelf weer op de borst.
Als die 5000 man het zo belangrijk vinden om vluchtelingen te helpen, waarom gaan ze dan 40 kilometer lopen in plaats van met z'n allen een opvangkamp bouwen en onderhouden? Hoe helpt een lang eind lopen als degene die het sponsort het ook zonder die hele poespas kan doneren? Hadden die sponsors niet beter een reis voor die 5000 man kunnen sponsoren zodat ze daadwerkelijk konden helpen? Dat wil er bij de mensen als Tineke niet in, dat er zo langzamerhand overal ter wereld beslissingen worden genomen die goed zijn voor de mensen waar de beleidsmakers invloed voor kunnen uitoefenen, en slecht zijn voor mensen waar wij in principe geen verantwoordelijkheid voor hoeven te dragen.
Hartstikke sneu dat Venezolanen creperen, Congolezen elkaar uitmoorden en Syrië nog steeds speelbal van het Westen en Rusland (en Iran) is, maar wat ga je er aan doen? 40 kilometer lopen voor Venezuela? De grootste taart bakken voor de Congo? Ergens zul je moeten erkennen dat er een limiet zit aan hoeveel mensen je kunt, wilt en moet helpen. Een stukje lopen draagt daar allerminst aan bij.
