Sneeuw is weg. Nu weer normaal doen, allemaal

Nederland in rep en roer door paar centimeter sneeuw.

Als in juni de thermometer voor het eerst 20-plus graden aan geeft, ligt heel Nederland te bakken in Scheveningen. Als de zonneschijn drie dagen aanhoudt, beginnen de media al te reppen van een hittegolf. "Nederlanders zoeken massaal verkoeling", dat werk.

Met sneeuw in de winter gaat het niet anders. De aankondiging van mogelijk een centimeter natte sneeuw is voor de Nederlandse Spoorwegen al voldoende om de helft van de dienstregeling te schrappen. En dan is er nog niet eens één sneeuwvlokje gevallen.

Als de dag des onheils dan daadwerkelijk aanbreekt, slaan alle stoppen door. Alle nieuwssites, van De Telegraaf tot nu.nl, houden ons van minuut tot minuut op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.

Files!

Dak op instorten!

Eerste slachtoffer. Mogelijk.

Gladde wegen!

Ik kan niet helpen dan te denken aan geëmigreerde landgenoten in Canada en de Verenigde Staten, landen waar noodweer pas in het nieuws komt als in hele steden de elektriciteit uitvalt of wanneer de sneeuw drie meter hoog voor de deur ligt.

Ik denk dat ze zullen glimlachen.

Glimlachen bij de gedachte dat ze nooit meer in ellenlange files of overvolle stoptreinen hoeven te staan in dat overbevolkte kikkerlandje.