Senaatsverkiezingen worden afrekening met kabinet

Evenals de Tweede Kamer wordt ook de Eerste Kamer om de vier jaar gekozen. Alhoewel Nederland het Amerikaanse systeem van 'midterms' niet kent, gelden de aankomende verkiezingen voor dit deel van het Nederlandse parlement toch wel een beetje als zodanig. De midterms heten immers zo, omdat het verkiezingen zijn voor de Amerikaanse Senaat en het Huis van Afgevaardgiden die precies op de helft van een presidentstermijn vallen. Kiezers in de VS grijpen zo'n kans vaak met beide handen aan om hun onvrede over de zittende president kenbaar te maken. En dat blijkt ook uit de statistieken: 'over the past 21 midterm elections, the President's party has lost an average 30 seats in the House, and an average 4 seats in the Senate'.

Toevalligerwijs vallen ook de Eerste Kamerverkiezingen van 2015 min of meer middenin de regeerperiode van Rutte II. Men heeft er dan iets meer dan twee jaar opzitten, en heeft ook nog twee jaar te gaan (tenzij het kabinet valt, uiteraard, wat je nooit kan uitsluiten). Het zou me dan ook verbazen, als

Maurice de Hond ziet het nog positief in voor VVD, PvdA en hun ragtag-coalitie van D66, ChristenUnie en SGP. Hij schrijft in z'n wekelijkse mail aan de pers:

Misschien zelfs wel een meerderheid voor de vijf partijen! Een handhaving van het zetelaantal dus. Het zou een verbluffend resultaat zijn voor Rutte en Samsom, die links, rechts en over het midden door iedereen bespot worden.

Maar ik denk daar anders over. De overige politieke partijen - met name CDA, de SP en de Dierenpartij - zullen in de verkiezingscampagne immers niet moe worden te verkondigen dat een stem op de sociaal-liberalen, de christensocialisten of de staatskundig gereformeerden eigenlijk een stem op Rutte II is. Een stem op D66, CU of SGP is een stem op de VVD en PvdA. En alhoewel dat de trouwe aanhang van de SGP weinig zal kunnen schelen, is de uiterst volatiele achterban van D66 natuurlijk wél gevoelig voor dat argument.

Ik voorspel in 2015 dus een meerderheid van de 'echte' oppositie in de Eerste Kamer, en een minderheid voor de coalitie + gedoogoppositie. En zulks hoeft niet meteen het einde te gaan betekenen van het kabinet, maar het kan wél heel goed de stroom van onzalige politieke plannetjes laten uitdrogen. Laten we daar dan maar op hopen.