Schuilen met Soldaat van Oranje

Sterke verhalen ophangen tegen hbs'ertjes.

Morgen is het Koningsdag. Koningsdag is officieel een feestdag ter ere van het staatshoofd, maar heeft daar in de praktijk weinig mee te maken. Ik zou op deze plaats een goedkope rant kunnen houden over de hossende hordes die al bierend staan te verbranden, maar dat is al zo vaak gedaan. Ik ben ook niet tegen Koningsdag, integendeel; ik kan mezelf alleen geen houding geven in mensenmassa's. Hoef ik niet over te liegen, niet in de laatste plaats omdat ik echt niet de enige ben die er onwennig bij staat.

Daarom moeten we vluchten en een voorschot nemen op 5 mei, als de Soldaat van Oranje-bonanza weer losgaat. Op Koningsdag is Nederland namelijk grotendeels bezet gebied. Amsterdam is gezwicht onder druk van een niet aflatende stroom feestvierders die via Centraal Station en de Berlagebrug oprukken; Rotterdam biedt de droeve aanblik van een gebombardeerde stad, Utrecht wacht eenzelfde lot - want onderdeel van de Vesting Holland - en bij de Residentie zijn Oranje parachutisten gemeld.

Landgenoten, het is niet anders, de Randstad is verloren. Maar ook in de andere provinciën zijn haarden van spontane Oranjeliefde in volle gloed ontstoken. Mannen, vrouwen ook, het zal u niet verbazen, maar het is niet meer nodig; de regering heeft gecapituleerd. We moeten ondergronds gaan en hopen op een Guus 'lul!' LeJeune-achtige verschijning die ons de sleutel van een onderduikadres toegooit.

Oude verzetshaarden als de Leidse binnenstad zijn onbegaanbaar en dat geldt ook voor andere studentensteden. Het is dus naar het buitenland vluchten of op afgelegen plekken in den lande ons heil zoeken. Wat betreft dat laatste hebben we de beste kansen, paradoxaal genoeg, in de oude Duitse verdedigingswerken. Daar is altijd wel een Zimmer frei. Onder het mom van een picknick kunt u de bezettingszones echter ook verlaten voor de rust en idylle van het platteland. Bij voorkeur in de bossen, waar u ongezien kunt blijven en een schuilkelder kunt bouwen om interventie en rustiger tijden af te wachten.

Wachten op een VN-resolutie is alleen naïef: er wordt meestal langer over onderhandeld dan de regeerperiode van het staatshoofd. Het buitenland dan maar. Antwerpen, Brussel, Leuven, Münster, Keulen, Heerlen. Of Engeland natuurlijk, maar de Britse autoriteiten zijn ingelicht over de komst van Nederlandse spionnen. Deze dappere landgenoten zullen onmiddelijk na landing opgepakt worden in Engelse Spielerei. België en Duitsland zijn de betere opties, maar als de gevechten zich verspreiden zullen ook deze landen niet lang standhouden.

De situatie is hopeloos, maar we zullen niet stoppen tot de Nederlandse Driekleur weer fier en vrij kan wapperen. We houden stand.

Môge!