Slecht nieuws voor de voormalige ecoterrorist van Greenpeace: Maurice de Hond toont aan dat PvdA'ers zowel Lodewijk Asscher als Jeroen Dijsselbloem véél meer zien zitten dan stampvoeter Samsom.
Toen Diederik Samsom samen met Mark Rutte het kabinet Rutte II formeerde, reserveerde hij in de kersverse ministerploeg geen plekje voor zichzelf. Hij wilde liever de Tweedekamerfractie van de PvdA blijven leiden, in plaats van een functie als minister najagen. Echter, zoals zich dat nu laat aanleunen kan hij daarmee wel eens een strategische blunder van formaat hebben gemaakt. De ministers die namelijk wél namens de PvdA gingen regeren, zijn inmiddels veel populairder geworden dan Samsom zelf. Maurice de Hond in een persbericht:
Op de vraag wie bij de volgende Tweede Kamerverkiezingen de lijsttrekker van de PvdA moet worden zegt 31% Asscher, 20% Dijsselbloem en 12% Samsom. Onder de PvdA-kiezers uit 2012 kiest 38% Asscher, 19% Dijsselbloem en 19% Samsom.
Zulke percentages zullen niet meteen tot een
exit van Diederik Samsom leiden, maar echt behulpzaam om de Leidenaar in het zadel te houden kunnen we ze nu ook weer niet noemen. Het is duidelijk dat de kans dat Samsom nog een keer de verkiezingen ingaat als de voorman van de PvdA, uitermate gering te noemen is. Die woorden komen niet uit de lucht vallen, want in een vernietigend artikel analyseerde
De Telegraaf onlangs al dat het politieke lot van Samsom
aan een zijden draadje hangt. De precieze woorden waren: "De PvdA staat in de fik. Er is to-ta-le paniek. Samsom is op weg naar de uitgang. En dat weet hij zelf ook."
U leest het: bij de eerste de beste gelegenheid die de PvdA krijgt, worden de banden met Samsom verbroken en staat de opvolger van Job Cohen op straat. Het voor Samsoms waarschijnlijke opvolgers gunstige onderzoek van De Hond vandaag kan dat onvermijdelijke lot alleen maar hebben bespoedigd.
Kortom: Diederik Samsom lijkt zich verslikt te hebben in z'n keuze om fractievoorzitter in de Tweede Kamer te blijven, in plaats van minister van financiën en vicepremier te worden in het kabinet dat zijn partij met de VVD vormt. Daarmee had de PvdA-leider twee grote bedreigingen (namelijk Asscher en Dijsselbloem) kunnen neutraliseren. Maar aangezien hij dat destijds heeft daargelaten, heeft hij zelf een zwaard van Damocles boven z'n hoofd gehangen. En dat moordwapen kan inmiddels ieder moment met een noodgang naar beneden komen suizen.