Rome en de SGP zo gek nog niet

We nemen twee zo op het eerste oog compleet tegengestelde polen. We schiften het kaf van het koren. Doen ons de tijdsgeest van het heden verstaan met een ferme knipoog naar het voorbije en het Eureka gevoel is daar. Nu het verzilveren nog.

Het is ontegenzeggelijk dat de katholieke sociale leer aan zeggingskracht heeft ingeboet. De voortschrijdende secularisatie met zijn negatieve uitwassen als hedonisme en individualisme laat zijn diepe sporen na in de Nederlandse samenleving. Diverse encyclieken zijn er geschreven door verschillende pausen waarin de principes van de sociale leer door de MoederKerk beschreven staan. De realiteit gebiedt ons echter om recht te blijven doen aan basisprincipes van die sociale leer en dan zien we opmerkelijke overeenkomsten met de vrienden van CU, maar in sterkere mate met de broeders en zusters van de SGP. Die laatste partij zou voor katholieken de meeste aantrekkingskracht moeten hebben en daar zijn een aantal steekhoudende argumenten voor aan te dragen.

Neem nu een begrip als subsidariteit. Zaken die mensen als individu zelf kunnen regelen moet ook aan hen overgelaten worden. Een overheid die zich beperkt tot haar kerntaken is een van de uitgangspunten van de SGP. Geldt dat dan niet voor de ChristenUnie en het CDA? Zeker en nog meer voor het CDA dan de CU. De CU staat in veel opzichten een wat manifestere overheid voor dan CDA en SGP.

Solidariteit is ook zo’n begrip vanuit de sociale leer van de Catholica. Ja tegen een overheid die zich geroepen weet het leed van anderen te verminderen. De overheid als Gods dienaresse als nimmer aflatend schild voor de zwakkeren. Niet meer en niet minder. Op dit laatste zou je ook het begrip liefdadigheid kunnen loslaten van de RK Kerk.

Dergelijke basisprincipes en er zijn er natuurlijk meer aan te halen doen het beeld ontstaan dat de sociale leer van de Kerk behoorlijk strookt en niet schuurt met de standpunten van de SGP. Echt overtuigen doen we op basis van de ethische agenda van de Catholica die dichterbij de SGP en de CU staat, dan bij de postmoderne standpunten van het CDA. Tegenwerpingen zijn er ook. Toch maar even dat fileermes

Is de SGP niet de partij die de drie basisdocumenten van de Reformatie, oftewel de Drie Formulieren van Enigheid zoals vastgesteld op de Nationale Synode in 1618/1619, omarmt? In een van die formulieren namelijk de Nederlandse geloofsbelijdenis en wel artikel 36 staat ”dat het ambt van de overheid is niet alleen in acht te nemen en te waken over de politie, maar ook de hand te houden aan den heiligen kerkendiens; om te weren en uit te roeien alle afGoderij en valsen Godsdienst, om het rijk van den antichrist te gronde te werpen, en het Koninkrijk van Jezus Christus te doen vorderen, het woord des Evangelies overal te doen prediken”. Met dit laatste werd impliciet de Katholieke Kerk op de korrel genomen. In de culturele context van toentertijd althans. In de geestelijke strijd tegen de islam anno 2012 zou een dergelijke ferme stellingname niet misstaan trouwens. Godsdienstvrijheid? Jawel, maar het Christendom mag prevaleren boven een ideologie als de islam.

Voor veel katholieken is bovenstaand artikel 36 van de NBG de reden een stem op de SGP een brug te ver te vinden. Maar, willen als roomsen moeite doen om een en ander geestelijk te verstaan? Guido de Bres, de opsteller van de Nederlandse Geloofsbelijdenis heeft nooit de intentie gehad andersgelovigen letterlijk uit te willen roeien, het is Gods Geest die verandering teweeg zal brengen. Anders niet. Een geestelijke strijd dus. Er is in pakweg de laatste 30 jaar geen enkele SGP’er geweest en zeker niet de ‘nieuwe’ generatie SGP’ers zoals Kees van der Staaij en Elbert Dijkgraaf die de rooms katholieken nog steeds als lieden met een ”vervloekte afgodenmis” beschouwen, wel als geloofsbroeders onder datzelfde Kruis!

Neem de conservatieve katholiek en bijna presidentskandidaat Rick Santorum. In ethisch opzicht zou hij in Nederland SGP’er zijn met zijn ferme pro-life standpunten inzake abortus en euthanasie, een vriend van Israel, tegen het homohuwelijk en voor een overheidsapparaat dat zich sec tot kerntaken beperkt. Een ware vriend dus, maar wel een katholiek! Het morele kompas van de RK Kerk zoals vanuit het Vaticaan verwoordt, is dezelfde agenda die de SGP voor Nederland heeft. Niet die van het CDA trouwens! Met de verbijsterende tweet van CDA’er Marja van Bijsterveldt op Twitter waarin zij Barack Obama voluit complimenteert met zijn ommezwaai om vol op het foute orgel voor het homohuwelijk te gaan, is het CDA verworden tot een ratjetoe van alles en nog wat met een toefje religieuze doch inhoudsloze slagroom. Waardeloos. De Bisschoppen zullen zich inmiddels kapot schamen voor deze eens christendemocratische volkspartij.

Het katholieke volksdeel, althans diegenen die boodschap aan Rome hebben, maakt op 12 september zijn of haar keuze in het stemhokje. Op Twitter en Facebook zijn er genoeg mensen die in hun katholiek zijn zich tot de SGP aangetrokken voelen. Als neo-katholiek voel ik mij voluit thuis bij de oudste partij van Nederland. SGP’ers zijn bescheiden harde werkers en vanuit de partij mag er voluit een appel gedaan worden op het katholieke volksdeel. Laat de SGP de luiken open gooien. Een dergelijke ontwikkeling zien we ook binnen de ChristenUnie, alleen kleeft aan deze partij een nogal linksig imago. Daar heeft de SGP geen last van. Laat de liefde tussen de SGP en katholiek Nederland interactief kleuren svp. De tijdsgeest anno domino 2012 roept er ons toe op. Zoals ik zelf altijd: geen woordverkondiging zonder traditie en geen traditie zonder woordverkondiging. Katholiek Nederland doe Kees van der Staaij op zijn verjaardag deo volente 12 september een plezier: stem SGP!