Religieuze Slavernij
We gaan nog eens terug naar 2 weken geleden, naar de Balie.
Hoe pak je een extremist aan?
In ieder geval niet op de manier zoals de retoriek van de ingevlogen Sharia-Imam Al Haddad het hoofd werd geboden in de Balie in Amsterdam door Kustaw Bessems en Tofik Dibi. Vooral de laatste was geen stuiver waard. Om het debat te kunnen laten plaatsvinden waren er enige religieus getinte wensen van Al Haddad ingewilligd, zoals het hebben van halalwater en het ontbreken van vrouwen aan tafel. Uiteraard gaan we in dergelijke onzinnigheid mee omdat we altijd een lichtelijke angst hebben voor eventuele gevolgen. Het blijven extremisten tenslotte.
Lastige vragen bleven uit. Een Ebru Umar die gefrustereerd om gelijke rechten voor de vrouw gilde leukte de boel wat op, de Salafist jij-bakte er lekker op los en Tofik Dibi kan zich voor de rest van zijn leven gaan schamen voor Tofik Dibi, mislukt verdediger van de vrije westerse beschaving. Alleen Kustaw Bessems durfde in keurig Engels soms iets houtsnijdends te zeggen.
Aan tafel zat een onversneden extremist. Zoveel was op voorhand duidelijk. Maar ik miste een aantal belangrijke punten in de discussie. Waarom had men het niet over de baarlijke nonsens, ooit verkondigd door een epileptische pedofiel, waar deze extremist zijn overtuiging aan ontleent? Over onze beschaving die oneindig superieur is aan iedere vorm van overtuiging die een samenleving gebaseerd op religieuze slavernij voorstaat? En over hoe ver extremisten als Al Haddad willen gaan om die staat van religieuze slavernij, Sharia-staat, te bereiken?
Islam, een geloof van vrede.
Waarom zijn wij als westerse samenleving superieur aan Sharia-staten, de religieuze slavernij van Al-Haddad en zijn mede-extremisten?
Moslim-extremisten geloven dat elk woord van de Koran als letterlijke waarheid te interpreteren valt. Twijfelen aan de waarheid van de Koran, of de salafistische interpretatie daarvan, is onmogelijk. De Koran leent zich prima voor een onverdraagzame interpretatie. Voor diegenen die van hun geloof vallen ligt een steniging op Islamitische leest geschoeid in het verschiet. En daar komt geen vrouw aan te pas.
Ooit is er uit het Mohammedaanse rijk een bloeiende beschaving ontsproten. Een beschaving met ruimte voor wetenschap, filosofie en kunst. Deze beschaving ging ten onder aan interne conflicten. Geen glimp van die beschaving zullen we zien terugkomen wanneer salafistische dogma's de dienst uit gaan maken in onze samenleving.
Hedendaagse Islamitische samenlevingen zijn in de regel gehoorlijk gesloten ten opzichte van de Westerse samenleving. De Westerse beschaving is vooruit gekomen door zekerheden ter discussie te stellen en open te staan voor afwijkende meningen, iets wat ondoenlijk is voor iemand met een door Sharia-dogmas verduisterde blik. En daar schuurt het behoorlijk. Het maakt helder waarom de Westerse samenleving alleen al vanwege het grondrecht op het hebben van een eigen overtuiging of mening te verkiezen valt boven een Sharia-staat en religieuze slavernij.
Waar de Westerse samenleving een reikende hand uitsteekt naar de andersdenkende, zal de Jihad van de Moslim-extremist gericht zijn op assimilatie en onderwerping aan de Sharia. Wat dat betekent voor de Westerse samenleving behoeft geen uitleg. Je kunt je dan ook afvragen of je vanuit beschavingsoogpunt, extremisten tegemoet moet treden die nooit hun hand zullen uitsteken naar jou, de andersdenkende. Handreikingen doen naïef noemen is wellicht zacht uitgedrukt.
Duidelijk is dat een keuze voor een samenleving, gebaseerd op westerse beschavingsidealen, ondanks haar mankementen te verkiezen valt boven de Islam variant.
De belangrijkste vraag die in het Balie-debat niet gesteld werd is de volgende:
Hoever zouden Al-Haddad en zijn moslim-broeders willen gaan om de Islamisering van de Westerse samenleving te bereiken? Dat deze vraag niet gesteld is, is erg jammer. Dit had namelijk een prachtig inkijkje gegeven in de Salafistische geest van deze man en wat hij voorstaat. Maar het is een inkijkje wat ik u ook wel kan schetsen.
Het doel heiligt de middelen. Dit gezegde is de interpretatie van het woord Jihad voor iedere Moslim-extremist. Al-Haddad gelooft in een volkomen onderwerping van ongelovigen aan de Islam en Allah door strijd, waarin alles is geoorloofd. En in het ombrengen van diegenen die daar anders over denken, dus ook hun gematigde Moslimbroeders, zoals keer op keer in Irak en Pakistan blijkt.
Een man als Al-Haddad staat een theoratie voor. De SGP trouwens ook. Wilt u een mooi voorbeeld van een theocratie? Neem Noord-Korea, pas nog in het nieuws omdat hun god was overleden. Ook het communisme onder Stalin kende een enorme persoonscultus inclusief wonderen en aanbidding.
Uw leven zal voortdurend getoetst worden aan de Sharia. Als u niet gestraft wordt door de helpers van Allah voor uw gedragingen dan wordt u wel gestraft voor uw gedachten. Daar waar de helpers van Allah te kort schieten houdt Allah zelf ook nog een oogje in het zeil.
En oh gij vrouwen, gehuld in allesverhullende stof, zult ge onderdanig zijn aan uw mannen, in het zweet des aanschijns zijn kinderen baren en uw huishoudelijk werk doen.
De westerse samenleving zal honderden jaren teruggezet worden in de tijd.
In de Sharia-staat zal geen ruimte zijn voor homosexualiteit, onbedekte lichaamsdelen, wetenschap, kunst, filosofie, werkende of studerende vrouwen, een glas whiskey met vrienden en varkenshaas. In de Sharia-staat is Tofik Dibi vogelvrij.
Denk niet, omdat extremisten de meerderheid niet hebben, dat het los zal lopen met de serieuze dreiging van religieus extremisme. Er zijn vele gelovigen die zichzelf nooit extremistisch of othodox zullen noemen maar desondanks symphatiëen hebben voor extremisten. Eieren voor hun geld zullen kiezen als de bom barst. Gingen er niet vele Nederlanders pas in het verzet nà de oorlog?
Extremisme is de staart die de hond laat kwispelen.
Zij die bereid zijn offers te brengen voor hun idealen zullen overwinnen. Extremisten geven hun leven voor het verspreiden van de hunne. Welke offers zijn wij bereid te brengen voor verdediging van de onze?
