Regenboogvlaggen en regenboogzebrapaden werken niet in de strijd tegen homohaat. Lokhomo's wél

Ik was laatst eventjes op mijn twitter aan het scrollen en zag pardoes iets over het hijsen van een regenboogvlag. Ik dacht automatisch dat het ging over Amsterdam, waar we vaker dit soort acties zien. Het bleek echter te gaan om Midden-Nederland, waarin mijn eigen woonplaats, Spakenburg, nog expliciet werd genoemd. Het was voor mij de aanleiding dit artikel toch eventjes helemaal goed door te lezen. Homo-emancipatie was nog niet voldoende volgens de nieuwe COC-voorzitter Laura van Nieuwenhuijze en wellicht raadt u het al, maar de geboden oplossing was het hijsen van een regenboogvlag.

Homo-emancipatie is al jaren een thema in het publieke debat en een steeds groter wordende meerderheid van de Nederlanders accepteert mensen met een andere seksuele voorkeur. In 2017 was dat 74%. Dit betekent dat 26% in 2017 dit nog niet accepteerde. Dat vind ik nog best veel. Gelukkig zijn de mensen in de politiek dat wel met me eens, het moet en kan beter. Desalniettemin is er geen eenduidigheid over hoe we dit aanpakken.

Discriminatie tegenover homo’s en lesbiennes uit zich in Nederland vooral op straat en op internet in de vorm van beledigingen en in erge gevallen in de vorm van bedreigingen. De daders komen er nog vaak mee weg. Zo ook in het geval van Fabio en Daniel, die dit al meerdere malen is overkomen in Amsterdam. Ja, Amsterdam, de stad waar het juist oh zo inclusief zou moeten zijn. Burgemeester Halsema trok hieruit echter wel harde conclusies, ze plaatste een foto van een regenboogvlag op haar Instagram… Een maand later zijn Fabio en Daniel nog eens aangevallen en zelfs van plan te verhuizen uit angst.

Hier zit nou de essentie van het probleem. Er zijn mensen die denken dat homohaat of -geweld op lossen is met homo-symbolen. Dat brengt mij terug bij het type Laura van Nieuwenhuijze, het type persoon die denkt dat problemen opgelost worden met een vlag, zoals in Amsterdam ook de bedoeling was. Het werkt niet! Homohaters denken niet plots anders over homo’s zodra er een vlag hangt of een regenboogzebrapad in de straat ligt. Desalniettemin blijft dit door het type Laura van Nieuwenhuijze opgerakeld worden, maar aan de echte oplossingen wordt niet gedacht.

Aanpakken van de daders is het enige wat werkt. De daders worden aangepakt en potentiele daders schrikt het af. Lokhomo’s zijn hiervoor het perfecte instrument. Laat twee mannen, of vrouwen, hand in hand, met een verborgen camera, door de straten lopen. Als ze dan beledigd of bespuugd worden, kunnen de daders meteen aangepakt worden. Een extra voordeel is dan dat er ook niet maar één groep aangepakt wordt, zoals een Laura van Nieuwenhuijze en Femke Halsema dan altijd roepen, maar elke soort dader aangepakt wordt.

Al met al liggen er oplossingen klaar, alleen wordt er blindgestaard op regenboogvlaggen, regenboogzebrapaden en nog meer van die symbolische schijnoplossingen. Totdat men dit soort schijn loslaat, zal homogeweld nog altijd spelen en zullen de daders in vele gevallen vrijuit blijven gaan. We lossen niks op, maar wel onder de glorie van een gehesen regenboogvlag.