PVV-achterban blieft zelfs Mark Rutte niet
Toen Mark Rutte aantrad als premier, hoopte ik dat hij het algehele wantrouwen jegens de politiek zou wegnemen dat bij de PVV-achterban zo nadrukkelijk aanwezig is. PVV-stemmers laten zich echter niet gerust stellen.
Als Pim Fortuyn iets heeft duidelijk gemaakt, dan is het wel dat vele Nederlanders jarenlang, zo niet decennialang, op de verkeerde partij hebben gestemd. Waar hij ze vandaan haalde weet ik nog steeds niet, maar Fortuyn leek uit elke winderige kier ontevreden kiezers te kunnen plukken. De partij waarop zij voorheen hadden gestemd, was volstrekt irrelevant. Geen enkele partij was veilig voor de klauwen van wijlen Pim.
Was die irrationele zondvloed over politiek Den Haag het definitieve einde van de verzuiling? Ik heb geen idee, maar het zou kunnen. Feit is in ieder geval dat de Fortuyn-stemmers nooit zijn teruggekeerd naar hun oude partij. Decennialange partijtrouw in vijf maanden door het afvoerputje gespoeld. Terecht ook, wat mij betreft - Den Haag heeft jarenlang misbruik gemaakt van zijn democratisch mandaat om, tegen de wil van de kiezer in, het Nederlanderschap af te breken en de deuren wagenwijd open te zetten voor 'Brussel', Afrika en Oost-Europa.
Stiekem hoopte ik dat het premierschap van Mark Rutte een einde zou maken aan die volatiliteit in het electoraat en een eenentwintigste-eeuwse verzuiling in gang zou zetten. Een afrekening van rechts met de onverantwoordelijke politiek van de PvdA, de blij-rationalistische politiek van D66, de blij-onbezorgde politiek van GroenLinks, de bizar slecht onderbouwde economische paragraaf van de SP.
Deels is dat ook gebeurd. De wijzigingen in het rechtse electoraat beperken zich grotendeels tot overloop tussen CDA, VVD en PVV. Maar wat ik opvallend vind, is dat het vooral de PVV is die VVD-stemmers binnen hengelt. Als we Maurice de Hond mogen geloven, heeft Geert Wilders deze week twee zetels afgesnoept van de VVD. De reden? Wie het weet mag het zeggen.
Het komt mij wat ondankbaar over. Mark Rutte is voor de PVV-achterban the best they can get. De premier laat al sinds zijn aantreden zien een betrouwbare bondgenoot te zijn die zijn afspraken nakomt. Rutte levert zijn kiezers niet uit aan zijn paarse 'vrienden' van PvdA en D66. Rutte houdt, tot grote dankbaarheid van de PVV, de mannenbroeders van de SGP te vriend - ondanks felle protesten uit het progressief-liberale deel van zijn fractie en achterban. Rutte grijpt geen mogelijkheden aan om de PVV publiekelijk af te vallen. Rutte stelt zelfs zijn Torentje beschikbaar op initiatief van Geert Wilders.
Ik kan er niet meer van maken dan dat ik vind dat Rutte meer erkenning verdient. Zijn generositeit doet in de eerste plaats zijn coalitie goed, niet zijn eigen partij of positie. De kiezers die begin deze eeuw op drift zijn geraakt en hun vertrouwen nu in Geert Wilders hebben gesteld, lijken niet te beseffen dat Wilders vervangbaar is, in tegenstelling tot de werkelijke dealmaker. En die zit toch echt in het Torentje.
