PvdA haalt de planeconomie van stal

De ironie! De PvdA neemt in haar verkiezingsprogramma voor de komende Europese Parlementsverkiezing een werkgelegenheidsaanbeveling over van niemand minder dan de uitvinder van de Melkertbanen. Het was de voormalige partijleider Ad Melkert die eind vorig jaar voorstelde een Europese werkloosheidsnorm van 5 procent in het leven te roepen. Die zou even heilig moeten zijn als de drieprocentsnorm die geldt voor de nationale begrotingen. (Die immers ook altijd netjes wordt nageleefd.) De centrale banken zouden daar een bijdrage aan moeten leveren met "meer aandacht" voor werkgelegenheid. Die ruimte moeten ze krijgen via euro-obligaties, om de staatsschuld van lidstaten te financieren.

In gewoon Nederlands betekent dit: de geldkraan aandraaien om de economie op te pompen. En maar doorpompen tot een totaal arbitrair percentage is bereikt, alsof de dames en heren van de PvdA wel weten hoe hoog de werkloosheid hoort te zijn. (Hoe hoog de inflatie als gevolg van zo een beleid zal oplopen, is een tweede.)

Het is traditioneel Keynesiaans denken. In tijden van economische tegenspoed moet de overheid meer geld uitgeven om de vraag aan te jagen, dan komt het aanbod vanzelf en daarmee het economisch herstel.

De afgelopen jaren hebben het tegendeel bewezen.

De Europese leiders hebben het wel over begrotingsdiscipline en zuinigheid, maar in werkelijkheid gaven ze bijna allemaal jaar op jaar meer geld uit dan er binnenkwam. Er werd stimuleringsbeleid gevoerd. Veel mocht het niet baten. Landen die al met enorme schulden kampten, kwamen in de financiële problemen, omdat de markten eraan begonnen te twijfelen of ze al dat geld ooit nog wel konden terugbetalen. In andere landen, zoals Nederland, werd gepoogd het stimuleringsbeleid, met enige vertraging, te betalen uit lastenverzwaringen. Dat zette zowel de aanbod- als vraagzijde van de economie onder druk. Consumenten hielden de hand op de knip, ondernemers stelden investeringen uit en namen niet meer personeel in dienst. De economie bleef kwakkelen en de werkloosheid nam toe.

De oplossing van de PvdA: Nog meer geld erbij! Dat het de eerste paar keer weinig heeft uitgericht, wil toch niet zeggen dat het een volgende keer niet helpt?

Hetzelfde doen en hopen op een ander resultaat dus. Daar bestaat een woord voor en laat dat de PvdA nu prima passen.